آزمايش مدل رابطه التزام تحصيلي با اهمال‌كاري تحصيلي، غيبت از مدرسه و عملكرد تحصيلي از طريق نقش ميانجيگري پايستگي تحصيلي در دانش‌آموزان

پژوهش حاضر با هدف آزمايش مدل رابطه التزام تحصيلي و اهمال‌كاري تحصيلي، غيبت از مدرسه و عملكرد تحصيلي با ميانجيگري پايستگي تحصيلي در دانش‌آموزان دوره متوسطه دوم استان ايلام انجام گرفت. روش پژوهش از نوع همبستگي و جامعه آماري شامل كليه دانش‌آموزان پايه يازدهم مقطع متوسطه استان ايلام بود. نمونه تحقيق شامل 625 نفر بود كه با روش خوشه‌اي انتخاب شدند. داده‎ها با استفاده از پرسش‌نامه‌هاي التزام‌ تحصيلي ريو و تسنگ (2011)، پايستگي‌ تحصيلي مارتين و مارش (2008) و اهمال‌كاري تحصيلي سولومون و راث بلوم (1984) جمع‌آوري شد. براي محاسبه نتايج از روش مدل‌يابي معادلات ساختاري استفاده شد. شاخص‌هاي مدل نشان داد كه مدل برازنده داده‌هاست. نتايج نشان داد كه بين التزام تحصيلي با پايستگي ‌تحصيلي، پايستگي تحصيلي با عملكرد تحصيلي دانش‌آموران رابطه مستقيم مثبت و معناداري وجود دارد. بين پايستگي تحصيلي با اهمال‌كاري تحصيلي و غيبت از مدرسه دانش‌آموزان و اهمال‌كاري تحصيلي با عملكرد تحصيلي و غيبت از مدرسه با عملكرد تحصيلي رابطه مستقيم منفي و معناداري وجود دارد. بين التزام تحصيلي با اهمال‌كاري تحصيلي و غيبت از مدرسه با ميانجي‌گري پايستگي تحصيلي رابطه غير‌مستقيم منفي و عملكرد تحصيلي رابطه غير‌مستقيم مثبت و معناداري وجود دارد. همچنين بين پايستگي تحصيلي با عملكرد تحصيلي دانش‌ آموزان از طريق اهمال‌كاري ‌تحصيلي و غيبت از مدرسه رابطه چندگانه غير‌مستقيم معنادار وجود دارد. نتايج حاكي از تأييد نقش ميانجيگري پايستگي تحصيلي بين التزام تحصيلي با غيبت از مدرسه، اهمال‌كاري تحصيلي و عملكرد تحصيلي است.