رابطه تنظيم هيجان، اختلال بدريخت انگاري و اضطراب اجتماعي با اختلال خوردن در زنان جوان متقاضي عمل‌هاي لاغري

زمينه و هدف: نارضايتي از شكل و ريخت بدن و ترس از ارزيابي منفي ديگران مي تواند پيامدهاي روانشناختي چون اضطراب و الگوهاي خوردن ناسالم دربرداشته باشد. از طرفي، مشكل در تنظيم شناختي هيجان نيز مي تواند زيربناي بروز چنين اختلالاتي باشد. لذا اين مطالعه با هدف تعيين رابطه تنظيم هيجان، اختلال بدريخت انگاري و اضطراب اجتماعي با اختلال خوردن در زنان جوان متقاضي عمل‌هاي لاغري انجام شد. روش و مواد: اين مطالعه به صورت همبستگي با مشاركت 160 نفر از زنان 30 تا 40 ساله مراجعه كننده به مطب‌هاي زيبايي جهت جراحي زيبايي لاغري در پاييز 1400 در شهر تهران انجام شد. نمونه ها به روش نمونه گيري دردسترس انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه هاي تنظيم هيجان Gross، اضطراب اجتماعي Connor، عادت خوردن Dutch، و نگراني از تصوير بدني Littleton بصورت آنلاين جمع آوري شد. داده هاي جمع آوري شده در نرم افزار آماري SPSS-26 و با استفاده از روش‌هاي آمارتوصيفي و آزمون ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه تحليل شد. يافته ها: ميانگين (انحراف معيار) سن افراد شركت كننده در مطالعه (3.54) 34.1 سال بود. آزمون همبستگي نشان داد كه بين اختلال خوردن با تنظيم هيجان (P 0/001 ,r=0/133)، اختلال خوردن با اضطراب اجتماعي (P 0/001 ,r=0/347) و اختلال خوردن با اختلال بدريخت انگاري (P 0/001 ,r=0/382) رابطه مثبت و معني دار وجود دارد. يعني هرچه نمره تنظيم هيجان، اضطراب اجتماعي و اختلال بدريخت انگاري بالاتر بود، اختلال خوردن هم بالاتر و هم معكوس به دست آمد. رابطه اختلال خوردن با تنظيم هيجان (0.042=β)، اختلال بدريخت انگاري (0.436=β) و اضطراب اجتماعي (0.187=β) مثبت و معني دار بود. مدل رگرسيون به دست آمده از برازش مناسبي برخوردار بود (0.001=P و 34.932=F). نتيجه‌گيري: مطالعه نشان داد كه اختلال خوردن با تنظيم هيجان، اضطراب اجتماعي و اختلال بدريخت انگاري رابطه مثبت و معني دار دارد. يعني هرچه نمره تنظيم هيجان، اضطراب اجتماعي و اختلال بدريخت انگاري بالاتر بود، اختلال خوردن هم بالاتر بود و برعكس.