اثربخشي درمان راه‌حل محور بر كاركرد خانواده و فرسودگي زناشويي در زنان آسيب ديده از خيانت همسر مراجعه كننده به مراكز مشاوره شهر اهواز

زمينه و هدف: خيانت، تجربه‌اي دردناك و پيچيده براي زوج‌ها محسوب مي‌شود. هدف از اين پژوهش، تعيين اثربخشي درمان راه‌حل محور بر كاركرد خانواده و فرسودگي زناشويي در زنان آسيب ديده از خيانت همسر مراجعه كننده به مراكز مشاوره شهر اهواز بود. روش و مواد: روش پژوهش از نوع نيمه آزمايشي با طرح پيش‌آزمون، پس‌آزمون و پيگيري با گروه گواه بود. جامعه آماري پژوهش شامل كليه زنان آسيب ديده از خيانت همسر مراجعه كننده به مراكز مشاوره شهر اهواز در سال 1398 بود كه با استفاده از روش نمونه‌گيري هدفمند تعداد 30 نفر از آنان انتخاب و در دو گروه آزمايشي و گواه، هر گروه 15نفر قرار گرفتند. به منظور گردآوري اطلاعات از پرسشنامه‌هاي كاركرد خانواده و فرسودگي زناشويي استفاده شد. پيش از انجام مداخله، پيش آزمون برگزار شد بعد گروه‌ آزمايش تحت درمان راه‌حل محور در شش جلسه دوساعته قرار گرفتند اما گروه گواه هيچ‌گونه مداخله‌اي دريافت نكرد. سپس پس آزمون اجرا شد و پس از يك ماه از اجراي پس آزمون، پيگيري انجام شد. داده‌ها با استفاده از آزمون آماري تحليل كوواريانس و نرم افزار SPSS-22 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته ها: ميانگين (انحراف معيار) سن شركت كنندگان گروه آزمايش (3/6) 7/33 و گروه گواه (9/5) 4/31 بود. در گروه آزمايش ميانگين (انحراف معيار) كاركرد خانواده از (7/17) 4/128 در پيش آزمون به (8/22) 5/188 در پس آزمون و (4/23) 1/192 در پيگيري افزايش يافت (001/0 P) ولي در گروه گواه از (3/15) 4/125 در پيش آزمون به (8/15) 9/124 در پس آزمون و (5/15) 7/123 در پيگيري رسيد كه تفاوت معني دار نبود. در گروه آزمايش ميانگين (انحراف معيار) فرسودگي زناشويي از (6/14) 124 در پيش آزمون به (9/8) 9/61 در پس آزمون و (8/9) 9/58 در پيگيري كاهش يافت (001/0 P) ولي در گروه گواه از (5/12) 5/123 در پيش آزمون به (3/12) 7/124 در پس آزمون و (4/11) 8/123 در پيگيري رسيد كه تفاوت معني دار نبود.