عنوان مقاله :
بررسي گسست و سردرگمي معماري معاصر ايران از طريق عوامل فرهنگي، سياسي و اجتماعي(نمونهموردي: ساختمانهاي مسكوني منطقه 1 تا 3 شهر تهران)
پديد آورندگان :
شاه پروري، مهديه دانشگاه آزاد اسلامي، دبي , منصوري، بهروز دانشگاه آزاد اسلامي، تهران، , اعتصام، ايرج دانشگاه آزاد اسلامي، تهران
كليدواژه :
عوامل فرهنگي , عوامل سياسي , عوامل اجتماعي , معماري شهر تهران
چكيده فارسي :
مقدمه و هدف: مصرف امروزه به يكي از مهمترين مفاهيم جامعه بدل شده است كه تأثيرش بر حيات شهري ممكن است در قالب نوعي احساس باشد، كه اين احساس باعث تعلقفرد به مصرف و فضاي مصرفي مي شود. از اينرو هدف اصلي پژوهش حاضر بررسي گسست و سردرگمي معماري معاصر ايران از طريق عوامل فرهنگي، سياسي و اجتماعي است.
روش تحقيق: روش تحقيق پژوهش حاضر كيفي-كمي است. و راهبرد پژوهش حاضر توصيفي-تحليلي ميباشد شيوۀ گردآوري اطلاعات بهصورت مطالعات كتابخانهاي و ميداني با ابزار مصاحبه و پرسشنامه است. ضمن آنكه نتايج بااستفاده از نرمافزار Spss تحليل شدهاند.
يافتهها: معماري، نمايشي معماري است كه بسيار عامهپسند ميباشد و درآن كليۀ عناصر معماري تنها جهت خودنمايي و صرفاً بهصورت تقليدي از ديگر سبكها و معماري ديگر كشورها نمود پيدا كردهاند. بيآنكه ارتباطي با فرهنگ، هويت و الگوهاي معماري اصيل منطقه خود داشته باشد. بهگونهاي شفاف نظير آن چيزي كه در كشورمان و در جامعه امروزي آشكار شده است.
نتيجهگيري: نتايج پژوهش نشان داد كه عوامل سياسي و فرهنگي بعد از انقلاب بهشدت بر روند شكلگيري ساختمانهاي مسكوني اين مناطق تأثير گذاشتهاند و سالبهسال چهره اين بناها از فرهنگ و هويت بومي خود فاصله بيشتري گرفته است و بهسمت غرب و نوگرايي رفته است. در اين راستا مسئلۀ جهاني شدن نيز بيتأثير نبوده است. در ايران و پس از انقلاب گرايش ويژهاي به فرهنگ پستمدرن شكل گرفت كه نتيجۀ مستقيم جهاني شدن است. فرهنگ پست مدرن در ضديت با روايتهاي كلان است و هويت را از شكل كلان به هويتهاي نسبي، خرد، بومي و منطقه اي تبديل ميكند كه در دنياي معاصر فرهنگ جهاني بهصورت اختلاط فرهنگي شكل ميگيرد. بنابراين فرهنگهاي جهاني غيرغربي كه هنوز دچار كمبود آفرينش نظري هستند، معضلهاي وجودي تفكر غربي را بهنمايش ميگذارند، كه اين روند بهخوبي در بناهاي اين مناطق بهچشم ميخورد.
عنوان نشريه :
مطالعات مديريت شهري