تجربه زيسته مراقبت از والدين سالمند در افراد ميانسال: مطالعه هرمنيوتيكي

مقدمه: با توجه به كاهش نرخ باروري و افزايش تعداد سالمندان، بزرگسالان ميانسال بيش از هر زمان ديگري به عنوان منبع مهمي براي نگهداري افراد سالمند در خانواده ها مطرح هستند. درك و بينش مراقبت از سالمندان توسط افراد ميانسال به منظور ارتقا سلامت دوران ميانسالي و سالمندي ضروري است.  پژوهش حاضر با هدف درك معناي مراقبت از والدين سالمند در افراد ميانسال صورت گرفت. روش كار: پژوهش حاضر، مبتني بر رويكرد پديدارشناسي تفسيري است كه در سال 1401 در شهر تهران انجام گرفت.  12 فرد ميانسال مراقب از والدين سالمند به روش  نمونه گيري مبتني بر هدف انتخاب شدند. براي جمع آوري داده ها از مصاحبه هاي عميق و نيمه ساختارمند استفاده شد. سپس متن مصاحبه ها پس از نوشتن با رويكرد هرمنيوتيكي ون مانن بر اساس موثق بودن داده هاي كيفي مورد تجزيه تحليل قرار گرفت. يافته ها:از تحليل داده ها4 درون مايه(مراقبت دلسوزانه، آرام دل نگران، سفري نامعلوم و فضاي دوگانه خانه) استخراج گرديد. نتيجه گيري: در اين مطالعه معناي مراقبت از والدين سالمند نزد شركت كنندگان، يك مراقبت دلسوزانه و تكليفي، توام با  آرامش و نگراني و  مبهم بودن زمان مراقبت در فضاي امن و پر تنش بود. به همين دليل افراد ميانسال براي تداوم زندگي با والدين سالمند خود، ناچار به فداكاري بيش از اندازه در قبال عزيران و والدين خود مي شدند. لذا درك تجارب و دغدغه هاي اين افراد مي تواند براي ارائه كمك‌هاي مشاوره اي به ميانسالان، سياست گذاران، ارائه دهندگان سلامت(بويژه پرستاران) و سالمند شناسان مفيد باشد.