ارزيابي آزمايشگاهي تأثير الياف پلي‌پروپيلن و لاتكس SBR بر بهبود خواص مكانيكي بتن متخلخل

با توجه به نفوذپذيري زياد بتن متخلخل، استفاده از آن به عنوان لايه فوقاني در روسازي راه و فرودگاه مي‌تواند كمك شاياني به هدايت بارندگي هاي شديد، مديريت آب‌هاي سطحي و جمع‌آوري آنها نمايد. بررسي‌ها نشان مي‏دهند كه علي رغم اين مزيت مهم، به دليل مشخصات مكانيكي نازل تر اين نوع بتن نسبت به بتن معمولي، استفاده از آن به صورت گسترده رواج نيافته است. به منظور ارتقاي خصوصيات مكانيكي بتن متخلخل، در اين تحقيق، به ارزيابي ميزان تأثير افزودن الياف پلي‏پروپيلن و لاتكس SBR به صورت مجزا و همزمان بر درصد تخلخل، نفوذپذيري، مقاومت فشاري، كششي، خمشي، و چقرمگي شكست بتن متخلخل پرداخته شده است. نتايج نشان مي‌دهد كه با افزايش مقدار لاتكس SBR و الياف پلي‏پروپيلن در تركيب بتن متخلخل، هر يك به صورت جداگانه، خواص مكانيكي بتن متخلخل بهبود مي يابد؛ اما از تخلخل آن كاسته مي‏شود. ميزان اين كاهش در مورد افزودن الياف پلي‏پروپيلن در مقايسه با افزودن لاتكس SBR بسيار بيشتر است. با افزودن همزمان لاتكس SBR و الياف پلي‏پروپيلن، خواص مكانيكي بتن متخلخل به ميزان بيشتري بهبود مي يابند؛ اما كاهش درصد تخلخل نيز بيشتر است. با كنترل مقدار الياف پلي‏پروپيلن مصرفي به لحاظ محدوديت هاي لازم براي رعايت حداقل مقدار 15 درصد تخلخل، مي‏توان به تركيب بهينه لاتكس SBR و الياف پلي‏پروپيلن دست يافت. در اين تحقيق، اين تركيب بهينه با افزودن 35 كيلوگرم لاتكس SBR و 0.7 كيلوگرم الياف پلي‏پروپيلن حاصل شده كه در آن، تخلخل بتن با 24 درصد كاهش نسبت به نمونه كنترل، 15.65 درصد مي‏باشد. همچنين، مقادير مقاومت فشاري 37٪ (27.6 مگاپاسكال)، مقاومت كششي 36 درصد (3.61 مگاپاسكال)، مقاومت خمشي 41 درصد (4.51 مگاپاسكال) و چقرمگي شكست 24 درصد (0.537MPa.m^0.5 ) افزايش داشته اند كه بيانگر بهبود قابل توجه خواص مكانيكي بتن متخلخل با به كارگيري اين تركيب بهينه در پژوهش حاضر است.