بررسي آزمايشگاهي تاثير دماي بالا بر سرعت عبور امواج اولتراسونيك (UPV) در بتن سرباره قليافعال مصرفي در روسازي

در اين پژوهش آزمايشگاهي به بررسي سرعت عبور امواج اولتراسونيك (UPV) در بتن سرباره قليافعال سرباره اي مصرفي در روسازي، تحت حرارت بالا در سن عمل آوري 90 روزه پرداخته شد، در ادامه با انجام آزمون تصوير برداري ميكروسكوپ الكترونيك روبشي (SEM) در بتن، به آناليز و بررسي هم پوشاني نتايج پرداخته شد. در اين راستا يك طرح اختلاط از بتن كنترل و سه طرح اختلاط از بتن سرباره قليافعال سرباره اي حاوي 0، 4 و 8 درصد نانوسيليس ساخته شد. سپس طرح بهينه حاصل از نتايج آزمون ها، از بين سه طرح بتن سرباره قليافعال انتخاب گرديد و به ميزان 1 و 2 درصد الياف پلي الفين به آن اضافه گرديد و دو طرح ديگر از بتن سرباره قليافعال ساخته شد، نمونه هاي جديد تحت دماي اتاق و حرارت بالا مورد آزمون UPV و SEM و آناليز قرار گرفتند. نتايج حاصله حاكي از بهبود 11 درصدي (طرح3 نسبت به طرح2) سرعت عبور امواج اولتراسونيك با افزودن نانوسيليس به بتن سرباره قليافعال در دماي اتاق بود، اما حضور الياف پلي الفين موجب افت UPV به ميزان 12 درصدي (طرح6 نسبت به طرح3) گرديد. اعمال حرارت بالا در بتن اثرات مضري در نتايج آزمون UPV و SEM به همراه داشت، به طوري كه كمترين و بيشترين ميزان افت (37 و 46 درصد) در سرعت عبور امواج اولتراسونيك در نمونه هاي بتني به ترتيب متعلق به طرح1 (حاوي بتن معمولي) و طرح2 (بتن سرباره قليافعال فاقد نانوسيليس) بود. بررسي هاي ريزساختاري از SEM، نشان از هماهنگي و هم پوشاني نتايج حاصل از اين پژوهش داشت.