تاثير ديجيتالي شدن بر حسابرسي بخش عمومي (مطالعه در حوزه مديريت شهري)

مقدمه و هدف پژوهش: با توجه به تحولات روزافزون فناوري، سيستم مديريت شهري نيز با استفاده از فناوري‌هاي ديجيتال در حال تغيير و بهبود است. بر همين اساس حسابرسان نيز بايد توانايي‌ها و مهارت‌هاي لازم براي ارزيابي سيستم‌هاي مديريتي ديجيتالي را داشته باشند. براي مثال، فناوري‌هايي مانند تحليل داده‌ها، هوش مصنوعي و يادگيري ماشيني به حسابرسان امكان مي‌دهند تا بتوانند بررسي دقيقي از اطلاعات و عملكرد مالي بخش عمومي ارائه دهند. در اين پژوهش به بررسي تغييرات شيوه­هاي حسابرسي بخش عمومي كه انتظار مي‌رود در سال‌هاي آينده در ايران انجام شود پرداخته شده است. روش پژوهش: اين پژوهش بر مبناي هدف از نوع كاربردي و بر مبناي ابزار گردآوري داده‌ها از نوع توصيفي-پيمايشي و اكتشافي كه به صورت پژوهش آميخته (كمي-كيفي) انجام شده، مي باشد. يافته­ها: نتايج تحليل دلفي در دو مرحله حاكي از پذيرش 25 پيشران در حوزه تغيير مقررات، ساختار و رويه‌هاي حسابرسي بخش عمومي با توجه به پيشرفت سريع فناوري طي سالهاي آينده مي‌باشد. نتيجه­گيري: تفسير نتايج نشان مي‌دهد كه حسابرسي بخش عمومي نيازمند تغيير و بروزرساني در حوزه فناوري اطلاعات، قوانين و استانداردها، ساختار و رويه‌هاي حسابرسي مي‌باشد. از آنجايي كه رويه‌هاي خودكار جايگزين روش‌هاي دستي مي‌شوند، رسيدگي‌ها مستمر و دقيق‌تر انجام مي‌شود. همچنين به نيروي انساني كمتري نياز خواهد بود كه باعث خواهد شد هزينه‌ها به شدت كاهش يابد.