تأثير روان‌شناسي محيط در طراحي مركز مراقبتي كودكان بي‌سرپرست درجهت بهبود آسيب‌هاي شهري

مقدمه و هدف پژوهش: طراحي مركز مراقبتي كودكان بي‌سرپرست با رويكرد روان‌شناسي محيط درجهت كاهش آسيب‌هاي شهري حائزاهميت است. اين پژوهش به بررسي نقش طراحي مركز مراقبتي كودكان بي‌سرپرست با رويكرد روا‌ن‌شناسي محيط مي‌پردازد و درپي كاهش آسيب‌هاي شهري است كه به اين كودكان در شهر وارد و آسيب‌هايي كه كودكان تحت‌مراقبت درستي نبوده‌اند مي‌پردازد. روش پژوهش: پژوهش موردمطالعۀ با بهره‌گيري از روش توصيفي-تحليلي به‌اين تفحص پرداخته و اقدام‌به تعيين ويژگي‌هاي روحي‌ورواني كودكان نگريسته كه براين‌اساس روان‌شناسي محيط تاچه‌ميزان آسيب‌هاي موجود در شهر را مي‌تواند تحت‌تأثير قرار دهد؟ همچنين از روش كتابخانه‌اي به‌بررسي و جمع‌آوري پيشينۀ پژوهش درارتباط‌‌با ساختار آن براساس مستندات مكتوب برخوردار مي‌باشد. يافته‌ها: دراين پژوهش فضايي مناسب و داراي سنجه‌هاي كالبدي موردنظر منظور گرفته شد كه باتوجه‌به كتب، مقالات و نگرش‌هاي صاحب‌انديش متخصص به‌عمل‌آمده دارا مي‌باشد. نتيجه‌گيري: اين پژوهش نشان‌داد كه طراحي مركز مراقبتي كودكان بي‌سرپرست با رويكرد روان‌شناسي محيط مي‌تواند به كاهش آسيب‌هاي شهري، رشد و توسعۀ كودكان كمك كند. نتايج حاكي ازآن است استفاده از طرح‌هاي مختلف گرافيكي جذاب در محيط مركز مراقبتي كودكان بي‌سرپرست علاوه‌بر اينكه مي‌تواند از ديد كودكان جذاب و شاداب مدنظر برسد ازطرفي باعث به‌وجود آمدن بهبود وضعيت سرزندگي روحي‌ورواني كودكان را تبيين مي‌سازد. درنتيجه، ايجاد فضاهاي باز در محيط مركز مراقبتي كودكان بي‌سرپرست مي‌تواند كودكان را به فعاليت‌هاي بيرون از فضاي درون ساختمان تشويق كرده و به‌بهبود ميزان فعاليت‌هاي جسماني آن‌ها تأثير به‌سزايي داشته باشد. همچنين، باايجاد فضاهاي مناسب براي گروه‌بندي و فعاليت‌هاي مستمر مي‌توان به تقويت همبستگي و ارتباطات اجتماعي كودكان نيز كمك كرد. درنهايت، طراحي مركز مراقبتي كودكان بي‌سرپرست با رويكرد روان‌شناسي محيط مي‌تواند به‌بهبود وضعيت روحي‌ورواني كودكان، ارتقاء سلامت جسماني، سرزندگي، تقويت‌همبستگي، ارتباط اجتماعي و كاهش آسيب‌هاي شهري را در جامعه به‌همراه داشته باشد.