بررسي اثر سميت و شاخص‌هاي تغذيه‌اي اسانس‌هاي دارچين، رزماري و اسطوخودوس بر روي برخي مراحل زيستي سوسك برگ‌خوار نارون Xanthogaleruca luteola (Coleoptera: Chrysomelidae)

Investigation of effects of toxicity and healthy eating (nutritional) index of Cinnamomum, Rosmarinus officinalis L. and Lavandula angustifolia L. essential oils on biological stages of Xanthogaleruca luteola (Coleoptera: Chrysomelidae)

سوسك برگ خوار نارون يكي از مهم­ترين آفات درختان نارون در مرحله حشره كامل و به ويژه در مراحل لاروي مي­باشد. در اين تحقيق اثر سميت و شاخص هاي تغذيه اي اسانس هاي گياهي دارچين، رزماري و اسطوخودوس روي برخي مراحل زيستي سوسك برگ خوار نارون در آزمايشگاه مورد ارزيابي قرار گرفتند.چهار تكرار در نظر گرفته شد و پس از 24 ساعت تعداد تلفات شمارش شد. ميزانLC50 پس از 24 ساعت بر روي حشره كامل سوسك برگ خوار نارون در اسانس هاي دارچين، رزماري و اسطوخدوس به ترتيب 57/11، 83/28 و 84/737 برآورد گرديد كه نشان دهنده سميت بيشتر اسانس گياهي دارچين به نسبت اسانس هاي ديگر در اين بررسي مي باشد. با افزايش غلظت اسانس­ها، شاخص­هاي تغذيه­اي در مرحله لارو سن دوم كاهش يافت. نرخ مصرف نسبي لارو سن دوم (PCR) در اسانس دارچين در غلظت هاي LC25، LC35 و LC50 با تيمار شاهد اختلاف معني داري در سطح 5% نشان داد. نتايج آناليز اسانس ها نشان داد، سينامالدهيد (8/91 درصد)، 1، 8- سينئول (8/37) و بورنئول (4/8 درصد) به ترتيب تركيب هاي غالب در اسانس هاي دارچين، رزماري و اسطوخدوس مي باشند. افزايش بازدارندگي تغذيه در اسانس دارچين در مقايسه با اسانس هاي رزماري و اسطوخدوس را مي توان به سميت قوي سينامالدهيد موجود در اين اسانس نسبت داد. يافته هاي اين پژوهش نشان مي دهد اسانس گياهي دارچين نسبت به اسانس هاي گياهي رزماري و اسطوخدوس گزينه مناسب تري جهت كنترل اين آفت مي باشد.

Xanthogaleruca luteola (Coleoptera: Chrysomelidae) is considered as one of the most important pests of Ulmus trees at the adult insect stage, especially at the larval stages. The effect of toxicity and nutritional indicators of essential oils of Cinnamomum zeylanicum L., Rosmarinus officinalis L. and Lavandula angustifolia L. on different biological stages of X. luteola investigated under standard environmental conditions. Four replications were considered and after 24 hours, losses were counted. LC50 values for toxicity of C. zeylanicum L., R. officinalis L. and L. angustifolia L. essential oils on adult X. luteola were estimated to be 11.57, 28.83 and 737.87 ppm, respectively, indicating that Cinnamomum essential oil is more toxic than other essential oils. With increasing concentrations of essential oils, eating indicators of second-instar larvae reduced. The relative consumption rate (RCR) of second-instar larvae in Cinnamomum essential oil at concentrations of LC25, LC35 and LC50 showed a significant difference with the control treatment at the level of 5%. The results of essential oil analysis showed that cinnamaldehyde (91.8%), 1, 8-cinnamol (37.8%) and borneol (8.4%) are the predominant compounds in C. zeylanicum L., R. officinalis L. and L. angustifolia L. essential oils, respectively. Increased nutritional inhibition in Cinnamomum essential oil compared to R. officinalis L. and L. angustifolia L. essential oils can be attributed to the strong toxicity of cinnamaldehyde available in this essential oil. The study results show that Cinnamomum essential oil is a more suitable option for controlling this pest than R. officinalis L. and L. angustifolia L. essential oils.