بررسي حذف فلز روي از شيرابه با استفاده از جاذب پوست موز اصلاح شده با محلول اسيدي

زمينه و هدف: شيرابه زباله شهري به دليل داشتن مواد آلي، مواد معدني و فلزات سنگين بعنوان يكي از مشكلات محيط زيست بشمار مي رود كه نياز به تصفيه دارد. جذب سطحي يكي از روش هاي مورد استفاده در جذب آلاينده ها توسط مواد جاذب مي باشد. در اين مطالعه به بررسي كارايي حذف فلز روي از شيرابه محل دفن زباله شهر همدان توسط جاذب پوست موز اصلاح شده توسط محلول اسيدي پرداخته شده است. مواد و روش ها: در مطالعه توصيفي_تحليلي حاضر اثر متغيرهاي زمان تماس، مقدار جاذب، pH و غلظت بر كارايي حذف فلز روي از شيرابه انجام گرفته است. جهت بررسي چگونگي فعل و انفعال بين جاذب و جسم جذب شونده از مدل هاي جذب ايزوترم لانگموير و فروندليچ و بررسي سرعت فرايند جذب از سينتيك جذب شبه مرتبه اول و دوم استفاده شد. يافته ها: بيشترين كارايي حذف فلز روي (92%) توسط جاذب پوست ميوه موز اصلاح شده در pH بهينه 7، زمان تماس 70 دقيقه، مقدار جاذب 6 گرم بر ليترو غلظت 1 ميلي گرم بر ليتر رخ داد. حداكثر ظرفيت جذب جاذب نيز 34 گرم بر ليتر تعيين گرديد. نتايج نشان داد كه رفتار فرايند موردنظر از مدل ايزوترمي جذب لانگمير تبعيت كرده و سينتيك آن بر واكنش شبه مرتبه دوم منطبق مي شود. نتيجه گيري : استفاده از جاذب طبيعي پوست موز اصلاح شده با محلول اسيد نيتريك توانايي بالايي در حذف فلز روي از شيرابه را دارد و مي تواند به عنوان جايگزيني مناسب براي كاهش مشكلات ناشي از جاذب‌هاي متداول شيميايي استفاده گردد.