اثرآني تمرينات ثبات مركزي بر عملكرد اندام تحتاني فوتباليست هاي نونهال

زمينه و هدف: فوتبال جزو يكي از پرطرفدارترين رشته‌هاي ورزشي است كه آسيب‌هاي زيادي نيز در خود دارد. باتوجه به اهميت عضلات ثبات دهنده مركزي، ضعف اين عضلات مي‌تواند سبب افت عملكرد و در نتيجه افزايش آسيب‌ها شود. از طرفي اين ناحيه بعنوان پلي بين اندام تحتاني و فوقاني با عملكرد مناسب خود مي‌تواند سبب بهبود عملكرد واجرا شود. لذا هدف از پژوهش حاضر بررسي اثر آني تمرينات ثبات مركزي بر عملكرد اندام تحتاني فوتباليست‌هاي نونهال بود. روش بررسي: جامعه آماري تحقيق حاضر شامل۳۰ نفر از ورزشكاران فوتباليست نونهال بود كه بصورت هدفمند وارد تحقيق شدند و به دو گروه ۱۵ نفره كنترل و تجربي تقسيم شدند كه گروه تجربي به شكل يك جلسه در كنار تمرينات خود تمرينات ثبات مركزي را انجام دادند و گروه كنترل فقط تمرينات قبلي خود را انجام دادند. عملكرد افراد يك دقيقه پس از يك جلسه تمرين با استفاده از آزمون تعادلي Y، پرش عمودي (سارجنت )، مسافت سه لي، زمان تك پرش تك پا در مسافت شش متر و آزمون سيستم نمره دهي خطاي تعادل ارزيابي شد. براي بررسي تفاوت عملكرد در بين ورزشكاران دو گروه از آزمون آماري تي وابسته استفاده شد. يافته‌ها: نتايج تحقيق حاضر نشان داد كه تمرينات ثبات مركزي تاثير معناداري بر بهبود عملكرد اندام تحتاني در فاكتورهاي تعادل(۰۵/۰P≤)، پرش عمودي(P≤0.05)، مسافت سه لي(P≤0.05) و زمان پرش تك پا (P≤0.05) ورزشكاران داشت. نتيجه گيري: نتايج تحقيق حاضر نشان دهنده تاثيرگذار بودن تمرينات ثبات مركزي حتي به صورت آني بر عملكرد فوتباليست‌هاي نونهال بود.بنابراين مفيد است كه مربيان و ورزشكاران براي بهبود عملكرد خود در كنار تمرينات خود به انجام تمرينات ثبات مركزي نيز بپردازند.