اثر 8 هفته تمرين پله بر تعادل ايستا و پويا زنان سالمند با درد مزمن غيراختصاصي زانو

زمينه و هدف: سالمندي با كاهش قابليت هاي فيزيكي و شناختي همراه است اما فعاليت بدني تاثيرات مثبتي بر زندگي اين افراد دارد. هدف تحقيق حاضر تعيين اثربخشي هشت هفته تمرينات پله بر تعادل ايستا و پويا زنان سالمند با درد مزمن غيراختصاصي زانو بود. روش بررسي: در مطالعه نيمه تجربي حاضر 30 زن سالمند شهرستان شهركرد به صورت در دسترس انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه تمريني (سن: 4.45±65.64 سال، قد: 3.34±165.64 سانتي متر، وزن: 4.62± 78.45 كيلوگرم) و كنترل (سن: 3.45±62.14 سال، قد: 3.32±162.91 سانتي متر، وزن: 3.66±76.26 كيلوگرم) قرار گرفتند. گروه تجربي هشت هفته تمرين پله (3 جلسه 30 دقيقه اي در هفته) را انجام دادند. در اين دوره آزمودني هاي گروه كنترل فعاليت روزمره خود را داشتند. قبل و بعد از دوره تمريني تعادل ايستا و پويا با آزمون هاي امتيازدهي خطاي تعادل  و برخاستن و رفتن ارزيابي شد. تحليل داده ها با آزمون آناليز واريانس تركيبي مكرر و آزمون تعقيبي بونفروني SPSS نسخه 20 در سطح 0.05 انجام شد. يافته ها: نتايج نشان داد هشت هفته تمرين پله بر تعادل ايستا (0.01=P ) و تعادل پويا (0.001=P) تاثير معناداري داشت. نتيجه گيري: تمرينات پله بر بهبود تعادل ايستا و پويا تاثير داشت و بر اساس نتايج، اين تمرينات در زنان سالمند با ايجاد سازگاري هاي فيزيولوژيكي موثر، سيستم عصبي و رواني را تحت تاثير قرار داده و از اين طريق مي تواند تعادل سالمندان زن را بهبود بخشد. بر همين اساس توصيه مي شود، زنان سالمند با درد مزمن اختصاصي زانو به انجام تمرينات پله بپردازند.