اثربخشي تمرينات ثبات سازي عصبي عضلاني پويا و آب درماني بر شاخص تقارن فشار كف پايي و نوسانات پاسچر در بيماران مبتلا به كمردرد مزمن غيراختصاصي

زمينه و هدف: كمردرد  شايع ترين اختلال اسكلتي-عضلاني بوده كه سبب ناتواني و غيبت از كار مي شود. هدف از اين پژوهش بررسي تأثير شش هفته تمرينات ثبات سازي عصبي عضلاني پويا (DNS) و آبدرماني رايج بر نوسانات پاسچر و شاخص تقارن فشار كف پا در بيماران مبتلا به كمردرد مزمن غيراختصاصي مي باشد. روش بررسي: پژوهش حاضر يك كارآزمايي باليني كنترل شده تصادفي يك سويه كور از نــوع آزمايشــي بــا طــرح پيــش آزمــون-پس آزمــون و گــروه كنتــرل مي باشــد. 36 بيمار مبتلا به كمردرد مزمن غير اختصاصي به‌طور تصادفي در سه گروه DNS (12 نفر)، تمرينات آبدرماني (12 نفر) و كنترل (12 نفر) قرار گرفتند. داده هاي توزيع فشار كف پايي با استفاده از دستگاه پي-تي اسكن جمع آوري شدند. گروه هاي تمريني به مدت 6 هفته (سه بار در هفته) در مداخلات تمريني شركت كردند و گروه كنترل در اين مدت هيچ مداخله اي دريافت نكردند. يافته ها: يافته ها نشان داد بين گروه‌ها در شاخص تقارن و نوسانات پاسچر تفاوت معني‌داري وجود ندارد؛ اما براساس مقايسه درون گروهي شاخص تقارن، طول  جابه جايي مركز فشار و محدوده نوسانات از پيش آزمون تا پس آزمون تفاوت معني‌داري داشتند. همچنين، تنها در گروه آبدرماني در مرحله پس  آزمون نوسانات داخلي-خارجي كاهش يافته بود. نتيجه گيري: با توجه به نتايج پژوهش حاضر، تمرينات آبدرماني و DNS بر تقارن فشار كف پايي و نوسانات پاسچر در بيماران مبتلا به كمردرد مزمن غير اختصاصي اثر بخش مي باشد. بنابراين، در برنامه هاي توانبخشي، استفاده از تمرينات DNS با فعال سازي عضلات تثبيت كننده ستون فقرات مشابه تمرينات معمول آبي براي بهبود شاخص تقارن فشار كف پايي و نوسانات پاسچرال توصيه مي شود.