پتروژنز و جايگاه تكتونوماگمايي تشكيل سنگ‌هاي آتش‌فشاني ائوسن خان علي دره‌سي، شمال لاهرود، شمال باختر ايران

توده هاي تراكي آندزيت - تراكي آندزيت بازالتي ائوسن در شمال باختر ايران، شمال لاهرود(استان اردبيل) با روند شمال غربي – جنوب شرقي برون‌زد دارند. اين سنگ ها بافت عمده هيالوميكروليتي پورفيريك دارند و داراي كاني هاي اصلي پلاژيوكلاز به همراه كاني‌هاي فرعي آمفيبول، پيروكسن و اندكي بيوتيت و كاني هاي تيره و پتاسيم فلدسپار هستند. ماگماي مولد اين سنگ‌ها سرشت شوشونيتي دارند. ماگماي والد اين سنگ هاي آتشفشاني متاثر از فرآيند تفريق بلورين بوده و مقاديرEu/Eu* ≤ 1 (0/83 تا 1/08) مي باشد. در نمودارهاي عنكبوتي فروافتادگي‌هاي عناصر ,Ta Ti, Nb و غني شدگي شاخص عناصر LILE و LREE وابستگي ماگماي اوليه مولد اين سنگ‌ها را به محيط‌هاي فرورانشي نشان مي‌دهد. نسبت Ba/Nb با مقادير 45 تا 131، نسبتN (La/Sm) با مقادير بالاي 2 و نسبت Th/Ce نيز با مقادير 0/13 تا 0/2 نشانگر ارتباط غني شدگي با ذوب رسوبات فرورانده شده طي فرورانش مي باشد. همچنين نسبت پايين Ba/Rb از 0/10 تا 15/2 و نسبت Rb/Sr از 0/07 تا 0/1 نشانگر ذوب منشأ فلوگوپيت دار با ماهيت شوشونيتي است. ماگماي اوليه اين توده ها از ذوب بخشي 5 تا 10 درصدي منشأ اسپينل لرزوليت فلوگوپيت دار ايجاد شده است كه منشأ توسط ذوب رسوبات حين فرورانش متاسوماتيزه شده است. اين سنگ ها در محيط قاره اي پس از برخورد ايجاد شده‌اند.