ارزيابي نحوه‌ پراكنش آلودگي هواي خروجي از دودكش‌هاي پالايشگاه نفت تبريز با استفاده از مدل AERMOD

كنترل منابع آلودگي ناشي از صنايع در راستاي حفاظت از محيط زيست، يكي از راهبردهاي مديريتي در مسير دستيابي به توسعه پايدار است كه نيازمند پيش بيني غلظت آلاينده ها در شعاع مشخصي از دودكش ها بوده و مدل هاي رياضي قادر به شبيه سازي آن هستند. در پژوهش حاضر به منظور دستيابي به اين رهيافت در دشت ميان كوهي تبريز، غلظت آلاينده هاي خروجي از 20 دودكش پالايشگاه نفت تبريز با مدل AERMOD براي شعاع 10 كيلومتري پيش بيني گرديد. گلباد سالانه نشان داد كه باد غالب مسير شرقي و باد درجه يك مسير غربي دارد. نتايج پيش بيني مدل نشان داد كه غلظت هشت ساعته ي مونوكسيدكربن 0/5 تا 20 ميكروگرم بر مترمكعب؛ غلظت يك ساعته دي‌اكسيد گوگرد و دي‌اكسيد نيتروژن بين 5 تا 100 ميكروگرم بر مترمكعب و غلظت 24 ساعته ذرات معلق كوچك تر از 5/2 ميكرون نيز بين 0/5 تا 10 ميكروگرم بر مترمكعب بود كه غلظت آن‌ها كمتر از حد مجاز انتشار مي باشد. مسير بادهاي شرقي موجب انتقال آلاينده ها به سمت كوهپايه هاي شمالي سهند در جنوب غربي پالايشگاه نفت شده و در ارتفاع كمتر از 1500 متر تجمع مي يابند. بيشترين تجمع آلاينده هاي جوي در شهر خلجان در جنوب غربي پالايشگاه نفت تبريز بوده و از طرف ديگر بادهاي غالب باعث شده تا آلاينده ها از دشت تبريز فاصله گرفته و تأثير زيادي بر اكوسيستم محيطي دشت تبريز نداشته باشد.