ارزيابي الگوي معادلات ساختاري عوامل مؤثر بر صميميت زناشويي زوج‌ها در دوران عقد

پژوهش حاضر با هدف بررسي ارزيابي الگوي معادلات ساختاري عوامل مؤثر بر صميميت زناشويي زوج‌ها در دوران عقد صورت گرفت. در مطالعۀ حاضر از رويكرد كمّي استفاده شد. هدف پژوهش توسعه‌اي و روش آن توصيفي همبستگي از نوع تحليل مسير بود. جامعۀ آماري پژوهش حاضر شامل كليۀ زوج‌هاي شركت‌كننده در كارگاه‌هاي دوران عقد معاونت اجتماعي دادگستري و وزارت ورزش و جوانان شهركرد در بازۀ زماني تابستان 99 بودند. نمونۀ پژوهش 200 زوج (200= مرد و 200= زن) بودند و با روش نمونه‌گيري دردسترس انتخاب شدند. زوجين پرسشنامه‌هاي صميميت زوج‌ها، همدلي زناشويي، خوداِفشايي و اعتماد زناشويي را تكميل كردند. نتايج نشان داد بين همدلي و مؤلفه‌هاي آن، خوداِفشايي و مؤلفه‌هاي آن و اعتماد با صميميت زناشويي رابطۀ معنادار و مثبتي وجود دارد. همچنين، در بررسي مدل‌يابي متغيرهاي پژوهش با صميميت زناشويي نتايج بيانگر آن بود كه خوداِفشايي و همدلي با واسطه‌گري اعتماد قادر به پيش‌بيني صميميت زناشويي هستند. در پايان، باتوجه‌به نتايج پژوهش مي‌توان بيان كرد بررسي مؤلفه‌هاي اثرگذار بر صميميت زناشويي زوجين مي‌تواند در بهبود كيفيت روابط آنان مهم باشد و در تدوين برنامه‌هاي عملي جهت بهبود روابط زوج‌هاي تازه‌مزدوج مؤثر است.