عوامل مؤثر بر فرآيند انتقال و انتخاب ارزش‌ها و معناي زندگي از والدين به فرزندان

سازوكار اثرگذاري والدين بر شكل‌گيري ارزش‌ها در فرزندان شامل دو فرآيند است: اول، فرآيند انتقال مفاهيم از سوي والدين به فرزندان و دوم، تصميم فرزندان در انتخاب محتواي منتقل‌شده. هدف اين پژوهش، واكاوي عوامل مؤثر بر اين سازوكار بود. پژوهش حاضر با روش پژوهش كيفي و شيوۀ پديدارشناسي تفسيري انجام گرفت. براي جمع‌آوري داده‌ها از مصاحبۀ نيمه‌ساختاريافته استفاده شد و با 10 والد و 9 فرزند از خانواده‌هاي ايراني در سنين آستانۀ بزرگ‌سالي[1] مصاحبه به عمل آمد. تحليل داده‌ها نيز به روش تفسيري اسميت انجام شد. در اين پژوهش از تحليل مصاحبه‌ها سه مضمون اصلي و دوازده مضمون فرعي به دست آمد. مضامين اصلي عبارت بودند از: «انگيزه‌هاي موجود در فرآيند انتقال و انتخاب»، «بروز تدريجي تعارضات» و «رابطۀ والد-فرزندي و بهينه‌ترشدن فرآيند». با توجه به يافته‌ها گفته مي‌شود، انگيزۀ اصلي والدين براي انتقال، محافظت از فرزندان و انگيزۀ اصلي فرزندان براي انتخاب نيز شكل‌دادن هويت مستقلشان است و زماني اين فرآيند در حالتي بهينه رخ مي‌دهد كه هر دوي اين انگيزه‌ها در بستري از رابطه‌اي مؤثر به‌طور كامل موردتوجه و احترام قرار گيرند.