تجربۀ زيستۀ پرورش خلاقيت مادران با كودك خلاق: رويكردي پديدارشناسانه

مادران از طريق درگيرشدن در فعاليت‌هاي خلاق كودك سهم مهمي در پرورش و شكوفايي خلاقيت آنها ايفا مي‌كنند؛ بنابراين هدف از پژوهش حاضر، تبيين و كاوش تجارب مادرانِ كودكان خلاق مقطع چهارم ابتدايي شهر اصفهان درخصوص روش‌هاي پرورش خلاقيت به كار گرفته‌شده براي فرزندانشان بود. روش پژوهش كيفي با رويكرد پديدارشناسي توصيفي بود. جامعۀ آماري، شامل مادران داراي كودكان خلاق بود. نمونه به روش هدفمند انتخاب شد و 10 مادر تا دستيابي به اشباع بررسي شدند. داده‌ها با روش مصاحبۀ نيمه‌ساختاريافته گردآوري و با روش هفت مرحله‌اي كلايزي تحليل شدند. يافته‌هاي حاصل از تجربۀ زيستۀ پرورش خلاقيت در مادران با كودك خلاق، در 3 مضمون اصلي شامل تحريك كنجكاوي (با مضامين فرعي؛ تشويق به پرسشگري، تشويق به آزمايشگري، ايجاد فرصت براي تفكر و تأمل)، بازي (با مضامين فرعي: بازي فكري، بازي ساختارنايافته، بازي خلاق، تحليلي و تخيلي) و فعاليت‌هاي هنري (با مضامين فرعي: كاردستي و نقاشي) مشخص شد كه تجارب مادران داراي كودكان خلاق را به تصوير مي‌كشند. يافته‌هاي به‌دست‌آمده در اين پژوهش نشان‌دهندۀ آن بود كه علاوه بر روش‌هاي فعلي پرورش خلاقيت، تجارب مادران كودكان خلاق نيز نقش مهم در پرورش خلاقيت كودكان دارد و پيشنهاد مي‌شود، در پرورش خلاقيت كودكان تجارب مادران نيز استفاده شود.