شناسايي گروه‌هاي عاملي، محتواي فنل و فلاونوئيد كل، پتانسيل آنتي‌اكسيداني و فعاليت ضدميكروبي عصاره آبي فلفل سياه و برهمكنش آن با آنتي بيوتيك‌هاي كلرامفنيكل و آمفوتريسين B

در اين پژوهش، گروه‌هاي عاملي زيست فعال، محتواي تام فنلي و فلاونوئيد، پتانسيل آنتي‌اكسيداني و فعاليت ضدميكروبي عصاره آبي فلفل سياه و همچنين برهمكنش آن با آنتي بيوتيك‌هاي كلرامفنيكل و آمفوتريسين B در شرايط آزمايشگاهي مورد بررسي قرار گرفت. بر اساس نتايج طيف‌سنجي فروسرخ عصاره فلفل سياه، پيك‌هاي مشاهده شده مؤيد حضور گروه‌هاي عاملي O-H (cm-1 3000-3500)،C-H  (cm-1 2800-3000 )، C=O (cm-1 1633/52 – 1613/62) و C-O (cm-1 1038/82- 1000/57) تركيبات زيست فعال بود. ميزان فنل كل عصاره فلفل سياه برابر 45/12 ميلي‌گرم گاليك اسيد بر گرم عصاره و ميزان فلاونوئيد آن برابر با 29/66 ميلي‌گرم كوئرستين بر گرم عصاره بدست آمد. نتايج‌ حاصل از فعاليت آنتي‌اكسيداني برحسب فاكتور IC50 به‌روش(2,2-diphenyl-1-picrylhydrazyl)  DPPH و ABTS (2,2-azinobis 3-ethyl-benzothiazoline-6-sulfonic acid) به ترتيب μg/ml 32/37 و 28/45 بود. زوال رنگ بتا كاروتن براي فعاليت آنتي اكسيداني 46/45 درصد بدست آمد. در روش انتشار در ديسك بيشترين قطر هاله عدم رشد (16 ميلي‌متر) عصاره فلفل سياه در غلظت 70 ميلي گرم بر ميلي ليتر مربوط به گونه قارچي آسپرژيلوس نايجر بود. در روش چاهك در آگار بيشترين قطر هاله عدم رشد در كمترين غلظت (10 ميلي گرم بر ميلي ليتر) مربوط به گونه قارچي آسپرژيلوس نايجر با قطر هاله 8/40 ميلي متر بود، همچنين در اين غلظت هيچ گونه هاله عدم رشد براي گونه باكتريايي  اشرشيا كلي مشاهده نگرديد. نتايج حاصل نشان داد كه حداقل غلظت بازدارندگي براي اشرشيا كلي، سودوموناس ائروژينوزا، استافيلوكوكوس اورئوس، باسيلوس كواگولانس و آسپرژيلوس نايجر به ترتيب 32، 16، 4، 8 و 4 ميلي گرم بر ميلي ليتر بود. نتايج حاصل از برهمكنش عصاره فلفل سياه با آنتي بيوتيك كلرامفنيكل نشان داد كه گونه هاي باكتريايي اشرشيا كلي، سودوموناس ائروژينوزا و استافيلوكوكوس اورئوس حالت هم‌افزايي داشت اما براي گونه گرم مثبت باسيلوس كواگولانس حالت اثر كاهندگي مشاهده شد.