كشش سرمايه و نيروي كار اقتصاد ايران با استفاده از شبكه توليد

كشش توليد كل اقتصاد ايران نسبت به سرمايه و نيروي كار در سال‌هاي مختلف با در نظر گرفتن ساختار شبكه توليد و بدون فرض تابع توليد كل برآورد شده است. در اين برآوردها ساختار شبكه توليد در جداول داده- ستانده منعكس مي‌شود. همچنين با توجه به گستردگي فعاليت‌هاي غيرشركتي در اقتصاد ايران در محاسبه كشش‌ها هزينه نيروي كار با استفاده از درآمد مختلط اصلاح شده است. به دليل در دسترس نبودن برآورد قابل اتكا از هزينه سرمايه در بخش‌هاي اقتصادي، فروض مختلف براي هزينه سرمايه، حداكثر و حداقل كشش توليد نسبت به سرمايه را به دست مي‌دهد. كشش توليد نسبت به سرمايه از اواسط دهه 1360 تا سال 1390 افزايش و سپس كاهش مي‌يابد. حداكثر كشش سرمايه در سال‌هاي مختلف در بازه 0.35 تا 0.6 تغيير مي‌كند. حداقل كشش سرمايه نيز در محدوده 0.15 تا 0.3 است. اين تخمين‌ها كمتر از تخمين‌هاي مبتني بر تابع توليد است كه به طور عمده حدود 0.7 يا بيشتر هستند. كشش توليد نسبت به سرمايه در بخش غيرنفتي در طول زمان الگوي مشابهي دارد. با اين وجود، در بخش غيرنفتي كشش مذكور در همه سال‌ها كمتر از كشش كل اقتصاد است و هيچ‌گاه از 0.5 فراتر نمي‌رود.  در نظر نگرفتن درآمد نيروي كار در بخش غيرشركتي به افزايش حداقل 0/17 واحدي (۱۷ واحد درصد) در كشش سرمايه منجر مي‌شود. تخمين‌هاي اين مطالعه براي تحليل حساسيت در مطالعاتي كه كشش سرمايه و نيروي كار را نياز دارند قابل استفاده است.