تاثير پيچيدگي اقتصادي بر رشد اقتصادي كشورهاي N-11 با استفاده از رويكرد Panel ARDL

پيچيدگي اقتصادي يك مفهوم نسبتا جديد است كه در سال‌هاي اخير براي ارائه معياري جامع از ويژگي‌هاي توليد كشورها گسترش‌يافته است. پيچيدگي اقتصادي نه‌تنها ساختارهاي توليدي كشورها را توضيح مي‌دهد، بلكه به بررسي تفاوت‌هاي درآمدي و رشد بين كشورها نيز كمك مي‌كند. هدف مقاله حاضر، تكميل ادبيات اخير در مورد اثرات كلان اقتصادي پيچيدگي اقتصادي بر رشد اقتصادي براي نمونه كشورهاي N-11 در دوره 2020-2000 و با استفاده از شاخص پيچيدگي اقتصادي توسعه‌يافته توسط هيدالگو و هاسمن (2009) است. آزمون‌هاي تشخيصي مويد فرضيه‌هاي ناهمگوني ضرايب شيب و وابستگي مقطعي جملات اخلال است كه براي اين منظور از دو تخمين‌زن ميانگين گروهي با اثرات همبسته مشترك پانل (CCEPMG) پسران (2006) و تخمين‌زن ميانگين گروهي با اثرات همبسته مشترك (CCEMG) چوديك و پسران (2015) استفاده مي‌شود. يافته‌ها نشان داده است كه پيچيدگي اقتصادي يكي از عوامل مهم و كليدي براي رشد اقتصادي در بلندمدت است. بااين‌حال، تاثير پيچيدگي اقتصادي بر رشد اقتصادي در كوتاه‌مدت معنادار نشده است كه بيانگر زمان‌بر بودن تاثير تحولات ساختاري توليد بر رشد اقتصادي است. ساير متغيرهاي كنترلي تحقيق شامل سرمايه انساني، سرمايه‌گذاري، كيفيت نهادي و نرخ تورم نيز مورد تاييد آماري قرارگرفته است. بر اين اساس كشورها بايد براي توليد كالاها و خدمات جديد بر استراتژي‌هاي بلندمدت تمركز كنند و از اثر خنثي كوتاه‌مدت پيچيدگي اقتصادي بر رشد اقتصادي آگاه باشند.