تأثير سطوح مختلف منوسديم گلوتامات بر عملكرد، خصوصيات كيفي تخم مرغ و فراسنجه‌هاي خوني مرغ‌هاي تخم‌گذار

هدف تحقيق حاضر، مطالعه اثر سطوح مختلف منوسديم گلوتامات بر عملكرد، خصوصيات كيفي تخم مرغ و فراسنجه‌هاي خوني مرغ هاي تخم‌گذار بود. در اين تحقيق از تعداد 60 قطعه مرغ تخم‌گذار سويه هاي لاين W36 در سن 68 تا 76 هفتگي در چهار تيمار و پنج تكرار و سه قطعه مرغ در هر تكرار استفاده شد. آزمايش در قالب در طرح كاملاً تصادفي در چهار دوره 14 روزه به‌مدت 8 هفته اجرا شد. تيمار‌هاي آزمايشي شامل سطوح صفر، 0.4، 0.8 و 1.2 درصد مونوسديم گلوتامات در هر كيلوگرم خوراك بود. نتايج آزمايش نشان داد كه افزودن تيمارها بر صفات مربوط به افزايش وزن بدن، درصد توليد و وزن تخم مرغ در همه هفته‌هاي آزمايش معني دار نبود، امّا توده تخم مرغ توليدي و ضريب تبديل خوراك در سن 74-72 هفتگي و مصرف خوراك در تمامي هفته هاي آزمايش معني‌دار بود، در‌صورتي‌كه بهترين ضريب تبديل خوراك و توده تخم مرغ مربوط به تيمار حاوي 0.4 درصد مونوسديم گلوتامات مي‌باشد، همچنين اين تيمار توانست ارتفاع سفيده و واحد هاو را افزايش و ارتفاع زرده را در مقايسه با ديگر تيمار‌ها در كل دوره توليد كاهش دهد (0.05˂P). علاو‌برآن، تيمار حاوي 0.8 درصد مونوسديم گلوتامات به جيره سبب افزايش غلظت كلسترول، تري گليسريد و VLDLدر سن 72-70 هفتگي شد (0.05˂P).