مروري بر درمان فرايند مدار: پاردايمي نوين در مداخلات رواندرماني

براي دهه‌ها، توسعه درمان مبتني بر شواهد براساس آزمايش‌هاي تجربي پروتكل‌هايي بوده است كه براي تأثيرگذاري بر سندرم‌هاي روان‌پزشكي طراحي شده‌اند. با ضعيف شدن اين پارادايم، رويكرد درماني مبتني بر فرآيند به‌عنوان يكي از به‌روزترين نوآوري‌هاي باليني در ادغام درمان‌هاي شناختي-رفتاري، در حال ظهور است، كه بر چگونگي هدف قرار دادن و تغيير فرآيندهاي اصلي زيستي-رواني اجتماعي در موقعيت‌هاي خاص براي اهداف معين با مراجعان خاص تمركز دارد. اين مقاله به توصيف درمان مبتني بر فرآيند به عنوان يك تكامل طبيعي به سمت مراقبت‌هاي رواني مؤثرتر و كارآمدتر مي‌پردازد. نظريه زيربنايي و مباني فلسفي، نحوه بكارگيري اصول و ارائه درمان، ارزيابي و پايش نتيجه درمان و چالش‌ها و نقدهاي وارد شده بر اين روش درماني، توصيه‌هاي متخصصان براي رفع اين چالش‌ها در زمينه‌هاي توسعه نظري، روش‌شناسي پژوهش و عملكرد باليني ارائه ‌شده و سپس به بحث و نتيجه‌ گيري پرداخته شده است. در نهايت، به نظر مي‌رسد كه تغيير پارادايم روان‌درماني به درمان مبتني بر فرآيند گام منطقي بعدي براي حوزه رواندرماني است.