فقه پويا(سياسي)و كارآمد، قلمرو نوآوري امام

امام خميني با نگاهي عميق و جامع به اسلام و فقه تاثير بنيادي در جامعه ايجاد نمود و با نگاهي نو و نوآورانه به فقه جامعه را به قله سرافرازي و عزت رهنمون ساخت. امام با نگاه حداكثري به دين و تحقق كامل فقه به دنبال اداره معقول دنياي مردم بود. ايشان از آغاز نهضت در آرزوي تهيه و تدوين طرح جامع برنامه حكومت اسلامي و برنامه عملي مسلمانان بر اساس رساله فقيه بود. ايشان فقه را تئوري واقعي و كامل اداره انسان مي داند و بر اين باور بود كه فقه شيعه، غني ترين فقه هاست كه با زحمات طاقت فرساي علماي شيعه درست شده است. فقه از منظر ايشان شامل تمام ابعاد زندگي انسان است و جامعيت دارد. امام ضمن اعتقاد به فقه پويا و داشتن ويژگي هاي لازم آن، فقه را درياي بي پايان مي داند كه به درستي و راحتي مي تواند پاسخگوي مديريت جامعه باشد. لذا ايشان فقه اسلام را قابليت انطباق با تمام مقتضيات و مسائل مستحدثه دانسته و آشنايي به شرايط جهاني و آگاهي كامل از زمان و خصوصيات صدور روايات و توجه به به نقش زمان و مكان را در اجتهاد را لازم مي داند. امام ضمن پاسخگويي و به روز بودن و جامعيت فقه معتقد است كه فقه ضامن رشد و مصلحت ملتها است.