اثر رژيم هاي دمايي و رطوبتي بر صفات زراعي و فيزيولوژيكي ارقام و هيبريدهاي كلزا

اهداف: اين پژوهش به منظور بررسي اثر رژيم هاي دمايي و رطوبتي بر صفات زراعي و فيزيولوژيك ارقام و هيبريدهاي كلزا، در كرج اجرا گرديد. مواد و روش ها: آزمايش به صورت فاكتوريل اسپليت پلات در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با سه تكرار در مؤسسه تحقيقات اصلاح و تهيه نهال و بذر كرج به مدت دو سال 1393-94و 1394-95 اجرا شد. در اين تحقيق دو ساله، عامل تاريخ كاشت در دو سطح شامل كشت معمول ( 5 مهر ماه) و كشت تأخيري (5 آبان ماه)، عامل آبياري نيز در دو سطح شامل آبياري معمول (شاهد) و قطع آبياري از مرحله خورجين دهي به بعد به صورت فاكتوريل به عنوان عوامل اصلي و ارقام و هيبريدهاي كلزا شامل كودياك، تراوياتا، كامپس، ديفيوژن، مهر، الوايس و تاسيلو به عنوان عامل فرعي بودند و صفاتي نظير درصد روغن دانه، عملكرد دانه و روغن دانه، وزن هزاردانه، تعدادخورجين در بوته، تعداد دانه در خورجين، عملكرد بيولوژيكي، پرولين، كربوهيدرات محلول در برگ و محتواي كلروفيل اندازه گيري شد.يافته ها: اثر متقابل تاريخ كاشت × آبياري × رقم بر صفات عملكرد دانه و عملكرد روغن دانه و عملكرد بيولوژيكي در سطح يك درصد و بر صفات وزن هزاردانه و تعداد دانه در خورجين در سطح پنج درصد معنيدار شد. هيبريد تاسيلودر تاريخ كاشت پنجم مهرماه و شرايط آبياري معمول با ميانگين هاي 4918 و 2248 كيلوگرم در هكتار، در تاريخ كاشت پنجم مهرماه و شرايط قطع آبياري از مرحله خورجين دهي به بعد با ميانگين هاي 3634 و 1602 كيلوگرم در هكتار، در تاريخ كاشت پنجم آبان ماه و شرايط آبياري معمول با ميانگين هاي 2935 و 1273 كيلوگرم در هكتار، و در تاريخ كاشت پنجم آبان ماه و شرايط قطع آبياري از مرحله خورجين دهي به بعد با ميانگين هاي 2935 و 1273 كيلوگرم در هكتار، به ترتيب بيشترين عملكرد دانه و عملكرد روغن دانه را در مقايسه با كليه ارقام و هيبريدهاي مورد آزمون به خود اختصاص داد. نتيجه گيري: به طور كلي هيبريد تاسيلو در توسعه كشت كلزا در مناطق معتدل سرد با اقليم خشك و نيمه خشك ميتواند مؤثر باشد و قابل توصيه از تاريخ كشت معمول تا تاريخ كشت تأخيري توام با آبياري معمول تا تنش خشكي انتهاي فصل(قطع آبياري از مرحله خورجين دهي به بعد) اين مناطق مي باشد.