آسيب شناسي آموزش تفكرانتقادي در نظام آموزشي ايران/با ديدگاه مدرسه زندگي

مقدمه و هدف: تفكر انتقادي از اساسي ترين موضوعات مدرسه زندگي وآراي ديويي است. پژوهش حاضر با هدف آسيب شناسي آموزش تفكر انتقادي در نظام آموزشي ايران انجام شده. روش شناسي پژوهش: اين پژوهش پيمايشي است وجامعه آماري 6400 نفر مديران ،مشاورين، معاونان ومعلمان منطقه سه تهران است.كه با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي ساده 140 نفر انتخاب شدند در دو گروه 70نفر خانم وآقا. ابزار اندازه گيري اين پژوهش ، آزمون استاندارد تفكر انتقادي واتسون -گليرز است كه توانايي تفكرانتقادي را از طريق 80 پرسش در پنج مولفه مهارت استنباط ، شناسايي مفروضات استنتاج ،تعبير و تفسير و ارز شيابي اندازه گيري ميكند. داده هاي پرسشنامه با استفاده از برنامه22 SPssمورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته‌ ها: به جز در مهارت تفسير كه در آقايان در سطح خطاي5%، با اختلاف 8 درصد بيشتر از خانم ها بود در چهار مهارت ديگرخانم ها نمره بيشتري كسب كردند 5 اختلاف دو گروه در استنباط 27.8درصد ، در شناسايي مفروضات 25.1 درصد ، در استنتاج5 /33 درصدودر ارزشيابي 4.14 درصد به دست آمد. بحث و نتيجه ‌گيري: در مجموع نمره تفكر انتقادي قابل قبول و در سطح بالايي نيست و نشان از كمرنگ بودن اين امرمهم در نظام آموزشي است.