مقايسه سطح حافظه كاري در دانش‌آموزان ابتدايي نارساخوان ادراكي، زبان‌ شناختي و عادي در خواندن

هدف پژوهش حاضر مقايسه حافظه كاري دانش‌آموزان ابتدايي نارساخوان ادراكي، زبان‌شناختي و عادي در خواندن بود. روش پژوهش توصيفي از نوع علي- مقايسه‌اي بود. اين پژوهش شامل سه جامعه آماري دانش‌آموزان پسر ابتدايي پايه سوم و چهارم نارساخوان ادراكي، نارساخوان زبان‌شناختي و عادي در خواندن در شهر مشهد در سال تحصيلي 99-98 بود كه از هر جامعه 15 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. نمونه‌ براي جامعه اول و دوم به صورت هدفمند و براي جامعه سوم به صورت تصادفي خوشه‌اي انتخاب شدند. نمونه‌ها از نظر هوش همتاسازي شدند. ابزارهاي پژوهش آزمون‌هاي هوش ريون (1956)، ارزيابي خواندن فارسي پوراعتماد (1380)، تكليف ديداري كيم كاراد (1945) و حافظه مستقيم و معكوس وكسلر (1945) بودند. داده‌ها با آزمون تحليل واريانس چند متغيري تحليل شد. نتايج نشان داد سطح حافظه كاري در سه گروه مورد مطالعه تفاوت معناداري دارد (001/0P). سطح عملكرد دو گروه نارساخوان در متغيرهاي حلقه واج‌شناختي، لوح ديداري- فضايي و مجري مركزي به طور معناداري پايين‌تر از دانش‌آموزان عادي بود. همچنين سطح عملكرد دانش‌آموزان نارساخوان زبان‌شناختي از نارساخوان ادراكي در متغير حلقه واج‌شناختي به طور معناداري پايين‌تر بود و تفاوت معناداري بين دانش‌آموزان نارساخوان ادراكي و نارساخوان زبان‌شناختي در ساير متغيرها مشاهده نشد. بنابراين بر اساس يافته‌ها، مي‌توان گفت سطوح حافظه كاري دانش‌آموزان نارساخوان و عادي با يكديگر متفاوت است و با تقويت حافظه كاري مي‌توان عملكرد خواندن آنان را افزايش داد. همچنين از آن جا كه دانش‌آموزان نارساخوان زبان‌شناختي نقص بيشتري در حلقه واج‌شناختي دارند، بايد به طور خاص از اين نظر مورد توان‌بخشي‌هاي دقيق‌تر قرار گيرند.