مدل علي استفاده آسيب زا از اينترنت: نقش دلبستگي ناايمن با ميانجيگري راهبردهاي تنظيم هيجان و پريشاني روانشناختي

اينترنت اثرات گسترده‌اي بر ابعاد مختلف زندگي انسان دارد و استفاده بي‌رويه از اينترنت با آسيب‌هاي متعدد فردي و اجتماعي همراه است. پژوهش حاضر به بررسي نقش واسطه‌اي راهبردهاي تنظيم هيجان و پريشاني روانشناختي در رابطه بين دلبستگي ناايمن و استفاده آسيب‌زا از اينترنت مي پردازد. مطالعه حاضر، توصيفي-همبستگي و از نوع مدل‌سازي معادلات ساختاري بود. جامعه آماري پژوهش حاضر را كليه دانشجويان مشغول به تحصيل در دوره كارشناسي و كارشناسي ارشد دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم تحقيقات، مركز و كرج در سال تحصيلي 99-1398 بود. با روش نمونه گيري خوشه‌اي، تعداد 397 نفر به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده‌ها شامل پرسشنامه استاندارد استفاده آسيب‌زا از اينترنت، پرسشنامه تنظيم شناختي هيجان، مقياس افسردگي، اضطراب و استرس و مقياس سبك‌هاي دلبستگي بزرگسال بود. تحليل داده‌ها از طريق روش‌هاي ضريب همبستگي پيرسون و تحليل مسير با بهره‌گيري از نرم افزار ليزرل انجام شد. نتايج پژوهش نشان داد كه پريشاني روانشناختي (0.50)، راهبردهاي ناسازگارانه (0.23)، راهبردهاي سازگارانه (0.21-)، دلبستگي اجتنابي (0.11)، و دلبستگي دوسوگرا (0.10) داراي بالاترين تا پايين ترين ضريب همبستگي با استفاده آسيب‌زا از اينترنت هستند (0.05 P). همچنين راهبردهاي تنظيم هيجان و پريشاني روانشناختي داراي نقش ميانجي در رابطه بين سبك دلبستگي ناايمن و استفاده آسيب‌زا از اينترنت بودند. بر اين اساس راهبردهاي تنظيم هيجان و پريشاني روانشناختي و سبك دلبستگي ناايمن قابليت پيش بيني متغير استفاده آسيب زا از اينترنت را دارا هستند. همچنين راهبردهاي تنظيم هيجان و پريشاني روانشناختي با تأثير بر سبك دلبستگي ناايمن مي توانند بر سطح استفاده آسيبزا از اينترنت اثر داشته باشند.