پيش‌بيني نشانگان افسردگي بر اساس ويژگي‌هاي شخصيتي و كمال‌گرايي در دانش‌آموزان مقطع متوسطه دوم

هدف اين پژوهش پيش‌بيني نشانگان افسردگي بر اساس ويژگي‌هاي شخصيتي و كمال‌گرايي در دانش‌آموزان مقطع متوسطه دوم بود. اين پژوهش يك مطالعه مقطعي-توصيفي بوده و جامعه آماري آن تمامي دانش‌آموزان متوسطه دوره دوم شهر رشت در سال تحصيلي 1402-1401 بودند كه از ميان آنان تعداد 368 دانش‌آموز از ده مدرسه با استفاده از روش نمونه‌گيري خوشه‌اي چند مرحله‌اي انتخاب شدند. به منظور جمع‌آوري اطلاعات از پرسشنامه‌ پنج عامل شخصيت كاستا و مك‌كري (FPQ، 2004)، پرسشنامه افسردگي بك (BDI، 1996) و مقياس كمال‌گرايي هويت و فلت (MPS، 1991) استفاده شد. داده‌هاي جمع‌آوري شده با استفاده آزمون همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج نشان داد از ويژگي‌هاي شخصيتي، روان‌رنجورخويي و باوجدان بودن و از ميان مولفه‌هاي كمال‌گرايي نيز، ديگرمدار و  جامعه‌مدار با نشانگان افسردگي داراي رابطه مثبت و معنادار با بودند. همچنين ويژگي‌هاي شخصيتي 1/30 درصد و كمالگرايي 14 درصد از واريانس نشانگان افسردگي را تبيين و پيش‌بيني نمودند (p 0/001). با توجه به نتايج به‌دست آمده درنظرگرفتن ويژگي‌هاي شخصيتي و كمال‌گرايي در زمينه‌ي پيشگيري، تشخيص و درمان نشانه‌هاي افسردگي مؤثر بوده و لازم است در تدوين مداخلات پيشگيرانه و درماني مورد توجه قرار گيرد.