روش‌شناسي پاسخ‌گويي به شبهات با استفاده از مؤلفه‌هاي عقلي در سيره امام صادق(ع)

Methodology of answering doubts using rational components by looking at the method of Imam Sadegh (Peace be upon him)

اثربخشي در پاسخگويي به شبهات، نيازمند كاربست مؤلفه‌هاي گوناگون رفتاري، روشي و شناختي است. در سپهر مؤلفه‌هاي شناختي، دو عنصر عقل و نقل، نقش آفرين هستند. بهره از عقل در دو حوزه رويكردها و گزينش مواد اوليه پاسخ‌ها قابل ارزيابي است. امام صادق% به عنوان يكي از هدايتگران توحيدي بشر با شناخت دقيق مغالطات و گره‌هاي ذهني شبهه‌گران و حيرت‌زدگان، پاسخ‌هاي متناسب با آنها را فراهم مي‌آورد. اين مغالطات گاهي در اَشكال غير منطقي رخ مي‌نمود و با روش نادرست استدلال بيان مي‌شد. گاهي نيز از يك پيش فرض نادرست بر مي‌آمد. در پاره‌اي موارد نيز با گسست يكي از مواد استدلال همراه بود. پاسخ‌گويي به هر يك از اين موارد، نيازمند كاربست مؤلفه‌ها و روشي‌هايي است كه به خوبي در پاسخ‌هاي امام ششم% هويدا هستند. مهمترين اين روش‌ها در هفت رده قابل افراز است: شناخت خاستگاه‌ها و انگيزه‌ها، كشف انواع مغالطات موجود در گزاره‌هاي حاوي شبهه، نفي حصرگرايي شناختي، بهره از گونه‌هاي برهان، محسوس سازي معقولات، آگاهي دادن به لوازم شبهه، و بهره‌گيري از دانش‌هاي تجربي.

Effectiveness in responding to suspicions requires the use of various behavioral, methodological, and cognitive components. In the sphere of cognitive components, the two elements of intellect and narration play a role. The use of reason can be evaluated in two areas: approaches and selection of raw materials for answers. Imam Sadegh (AS) by providing accurate knowledge of the fallacies and mental nodes of the skeptics and bewildered, provides appropriate answers to them. These fallacies sometimes occurred in irrational forms and were expressed in the wrong way of reasoning. Sometimes it came from a false premise. In some cases, it was accompanied by the rupture of one of the arguments in the images. Answering each of these cases requires the use of components and methods that are well evident in the answers of the sixth Imam (AS). The most important of these methods can be divided into seven categories: recognizing the origins and motives, discovering the types of fallacies in doubtful propositions, denying cognitive exclusivism, benefiting from types of argument, sensitizing the senses, informing the tools of doubt, and using empirical knowledge.