بررسي پارامترهاي موثر بر جذب نشاسته از محلول‌‌هاي آبي با نانوذرات آهن – كيتوزان

زمينه و هدف: نشاسته به طور گسترده اي در صنايع غذايي، دارويي، كاغذسازي و منسوجات استفاده مي‌شود پساب اين واحدها داراي ميزان اكسيژن بيولوژيكي بالايي است كه لازم است تصفيه شود. در اين پژوهش، قابليت جذب نشاسته از محلول آبي با استفاده از نانو ذرات فلزي پوشش داده شده با كيتوزان، مورد بررسي و مطالعه قرار گرفت. با توجه به اين كه كيتوزان بيوپليمري، غير سمي، زيست سازگار و قابل تجزيه بيولوژيكي است و همچنين داراي ظرفيت جذب بالا، تجزيه پذيري، پايداري، سهولت توليد و هزينه كم مي‌باشد، لذا امكان استفاده از اين نانو ذرات در سيستم‌هاي تصفيه پساب، مي‌تواند مد نظر قرار گيرد. روش بررسي: ابتدا نانو ذرات مگنتيتي كيتوزان تهيه گرديد و مشخصات ساختار و ريخت شناسي اين نانو جاذب بررسي شد. سپس عملكرد نانو جاذب و تاثير پارامترهاي موثر بر ميزان جذب نشاسته، نظير: زمان تماس، ميزان جاذب، غلظت اوليه جذب شونده، دما و pH محلول، مطالعه شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه امكان جذب نشاسته با نانو ذرات فلزي پوشش داده شده با كيتوزان ميسر است و ماكزيمم درصد جذب در شرايط pH معادل 5 و مدت زمان تماس 60 دقيقه برابر 84 درصد بود. مطابق داده‌‌هاي آزمايشي انطباق بالاتري با ايزوترم لانگمير نسبت ايزوترم فروندوليچ دارند. همچنين نتايج نشان داد كه اين داده‌‌ها از مدل سينتيكي شبه مرتبه دوم  تبعيت مي​كند. بحث و نتيجه گيري: با توجه به نتايج اگرچه امكان كاهش ميزان نشاسته با استفاده از نانو جاذب مغناطيسي كيتوزان ميسر است ولي لازم است مطالعات پايلوتي و بررسي فني و اقتصادي جهت امكان استفاده هيبريدي با روش‌‌هاي متداول ديگر در تصفيه پساب  واحد‌هاي فرآورش نشاسته نيز انجام شود.