شناسايي مناطق مستعد به وقوع زمين لغزش با استفاده از سيستم اطلاعات جغرافيايي و تركيب مدل هاي يادگيري ماشين و الگوريتم هاي فراابتكاري

زمين‌لغزش يك پديده‌ي زمين‌شناسي است كه در دامنه‌هاي ناپايدار مناطق كوهستاني رخ داده و در برخي از موارد خسارات جاني و اقتصادي بسيار شديدي ايجاد مي‌كند. با استفاده از پهنه‌بندي مناطق مستعد به وقوع زمين‌لغزش، مي‌توان از خسارات احتمالي در آينده جلوگيري نمود. بدين منظور، نقشه‌ي حساسيت زمين‌لغزش با استفاده از دو روش يادگيري ماشين ANFIS و SVR و تركيب آن‌ها با الگوريتم‌هاي فراابتكاري PSO و GWO توليد مي‌شوند. فاكتورهاي موثر انتخاب‌شده شامل چهارده فاكتور ارتفاع، شيب، جهت شيب، انحناي طولي و عرضي شيب، كاربري اراضي، ليتولوژي، بارندگي، فاصله از جاده، فاصله از رودخانه، فاصله از گسل، تراكم جاده، تراكم رودخانه و تراكم گسل مي‌باشد. نقشه‌ي زمين‌لغزش‌هاي رخ‌داده شامل 253 نقطه تهيه شده و از بين نقاط لغزشي 70% براي مدل‌سازي و 30% باقي‌مانده نيز براي صحت‌سنجي در نظر گرفته مي‌شوند. سپس، نقشه‌هاي مربوط به هر پارامتر تهيه  شده و پس از آماده‌سازي پايگاه داده، مدل‌هاي تركيبي ANFIS-PSO، ANFIS-GWO، SVR-PSO و SVR-GWO پياده‌سازي مي‌شوند. سپس، شاخص حساسيت زمين‌لغزش براي هر مدل برآورد مي‌شود كه در طي فرآيند مدل‌سازي با استفاده از شاخص آماري RMSE عملكرد هر روش ارزيابي مي‌گردد. در گام آخر، با استفاده از نرم‌افزار ArcMap 10.5 نقشه‌هاي حساسيت زمين‌لغزش براي هر مدل توليد شده و سپس با استفاده از منحني ROC دقت هر نقشه تخمين زده مي‌شود. نتايج حاصل از نمودار ROC براي مدل‌هاي ANFIS-PSO، ANFIS-GWO، SVR-PSO و SVR-GWO به ترتيب 89.4، 85.7 ، 88.1 ، 88.7 بدست آمد.