مدل سازي و تحليل روند توزيع بيماري ليشمانيوز با استفاده از شبكه عصبي پرسپترون چند لايه و رگرسيون بردار پشتيبان ( مطالعه موردي: روستاهاي استان اصفهان)

روستاهاي واقع در استان اصفهان يكي از مناطق مستعد شيوع بيماري ليشمانيوز پوستي است كه با وقوع زخم روي پوست مشخص مي‌شود. براي پيش‌بيني شيوع بيماري ليشمانيوز پوستي در آينده، نظارت مداوم بر روند توزيع مكاني اين بيماري ضروري است. مدلسازي بيماري با استفاده از دو الگوريتم يادگيري ماشين به نام هاي رگرسيون بردار پشتيبان (SVR) و شبكه عصبي پرسپترون چند لايه (MLP) انجام شده است. عملكرد اين الگوريتم ها با استفاده از شاخص RMSE ارزيابي شده است. تحليل نتايج نشان مي دهد الگوريتم SVR با RMSE=0/170 در مقايسه با MLP با RMSE= 0/348 عملكرد بهتري دارد. عوامل محيطي شامل دما، رطوبت، بارش، ارتفاع و سرعت باد  به عنوان متغير هاي مستقل و تخمين تراكم  بيماري ليشمانيوز پوستي به عنوان متغير وابسته در فرايند مدلسازي مورد استفاده بودند، كه از اين تعداد (‏۷۰ %)‏ براي آموزش مدل‌ و (‏۳۰ %)‏ باقي مانده براي ارزيابي مدل مورد استفاده قرار گرفتند. نتايج شاخص تحليل مكاني نشان داد الگوي توزيع بيماري ليشمانيوز پوستي در سال هاي 1397 تا 1399 بصورت خوشه اي بوده است و پارامترها ي رطوبت و بارش بيشترين اثر را بر روي شيوع بيماري ليشمانيوز در اين منطقه داشته است.