تهيه نقشه حساسيت سيل با استفاده از تحليل هاي مكاني چند معياره و ادغام داده (مطالعه موردي: شهرستان مانه و سملقان)

سيل مهمترين بحران طبيعي مي باشد كه هر ساله موجب خسارات جاني و مالي مي گردد، بنابراين مديريت آن از اهميت بسيار بالايي برخوردار است. اساسي ترين گام در مديريت بحران سيل، تهيه نقشه حساسيت مي ‌باشد كه تلفيق سيستم اطلاعات مكاني و تصميم گيري چند معياره رويكردي كارا جهت انجام آن مي باشد. تحقيق حاضر به منظور مدلسازي مكاني حساسيت سيل به ارائه يك رويكرد مبتني بر ادغام وزن معيارهاي موثر بر حساسيت سيل با استفاده از تئوري ادغام اطلاعات دمپستر-شفر پرداخته است. هدف از ادغام وزن معيارها، افزايش قابليت اطمينان، كاهش عدم قطعيت فرايند وزندهي و افزايش دقت مدلسازي حساسيت سيل مي باشد. تحقيق حاضر با ادغام نتايج دو روش وزندهي تحليل سلسله مراتبي و بهترين-بدترين، به ارائه يك روش وزندهي تركيبي پرداخته است. روش هاي وزندهي تركيبي تحقيقات پيشين عمدتا مبتني بر عملگرهاي رياضي ساده بوده اند و عملگرهاي پيچيده همانند تئوري ادغام دمپستر-شفر مورد استفاده در تحقيق حاضر كمتر مورد استفاده قرار گرفته است. نتايج ادغام وزن هاي بدست آمده از دو روش وزندهي فرايند تحليل سلسله مراتبي و بهترين-بدترين بيانگر وزن بسيار بالاي معيار جريان تجمعي (0/437) و وزن بسيار پايين معيار شاخص پوشش گياهي (0/004) بوده است. مقايسه نتايج تحقيق با واقعيت هاي منطقه مورد مطالعه نشان داد رويكرد وزندهي تركيبي ارائه شده با دقت 96 درصد در مقايسه با هر يك از روش هاي وزندهي پايه مورد استفاده، از عملكرد بالاتري برخوردار بوده است. همچنين، مدلسازي حساسيت حاصل از روش نوين وزندهي بهترين-بدترين در مقايسه با روش رايج فرايند تحليل سلسله مراتبي از دقت بالاتري برخوردار بوده است. بر اساس نتايج تحقيق، بيش از 92 درصد منطقه مورد مطالعه از حساسيت سيل متوسط به بالا و كمتر از 8 درصد منطقه از حساسيت كمتر از متوسط برخوردار بوده است كه اين نشان ‌دهنده سيل خيز بودن منطقه مورد مطالعه مي باشد.