اثربخشي آموزش توانمندسازي روان‌شناختي بر خودارزشمندي و سرمايه‌هاي روان‌شناختي زنان سرپرست خانوار

پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي آموزش توانمندسازي روان‌شناختي بر خودارزشمندي و سرمايه‌هاي روان‌شناختي زنان سرپرست خانوار انجام گرفت. اين پژوهش نيمه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه گواه و دورۀ پيگيري دوماهه بود. جامعۀ آماري پژوهش حاضر را تمام زنان سرپرست خانوار (همسران فوت‌شده يا مطلقه) تحت پوشش كميتۀ امداد امام خميني (ره) شهرستان مرودشت در سال 1399-1398 تشكيل دادند. در اين پژوهش، 30 زن سرپرست خانوار با روش نمونه‌گيري دردسترس انتخاب و با گمارش تصادفي در گروه‌هاي آزمايش و گواه جاي‌دهي شدند (هر گروه 15 زن). گروه آزمايش مداخلۀ آموزش توانمندسازي روان‌شناختي را طي دو ماه در 14 جلسۀ 90 دقيقه‌اي دريافت كردند. پرسشنامه‌هاي استفاده‌شده در اين پژوهش شامل پرسشنامۀ خودارزشمندي (SWQ) و سرمايۀ روان‌شناختي (PCQ) بود. داده‌هاي حاصل از پژوهش به شيوۀ تحليل واريانس آميخته با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS23 تجزيه و تحليل شدند. نتايج نشان مي‌دهد آموزش توانمندسازي روان‌شناختي بر خودارزشمندي و سرمايه‌هاي روان‌شناختي زنان سرپرست خانوار تأثير معنادار دارد. براساس يافته‌هاي پژوهش حاضر مي‌توان نتيجه گرفت آموزش توانمندسازي روان‌شناختي با بهره‌گيري از تكنيك‌هاي هدفمندي در زندگي، مسئوليت‌پذيري، جرئت‌مندي و سبك زندگي سالم مي‌تواند روشي كارآمد براي بهبود خودارزشمندي و سرمايه‌هاي روان‌شناختي زنان سرپرست خانوار باشد.