ارتباط رقابت سياسي، رشد اقتصادي و درآ‌مدهاي نفتي در استان‌هاي كشور

ادبيات اقتصاد سياسي بر نقش نهادهاي سياسي در كنترل رفتار سياستمداران و انتخاب‌هاي اقتصادي تأكيد دارد. نهادهاي سياسي مشتمل بر ترتيبات مستقر در ساختار سياسي حاكم نظير انتخابات، مجلس، دولت، قوانين و ... است كه در اين ميان، رقابت سياسي يكي از مهمترين توصيف‌كننده‌هاي ساختار مذكور است. اين رقابت براي كسب قدرت سياسي نظير رقابت كانديداها براي احراز كرسي‌هاي مجلس، عبارت از حق كنترل، شكل‌دهي به محتوا و هدايت سياست‌گذاري عمومي خواهد بود. در اين ميان، به جز عوامل نهادي، وفور منابع طبيعي نظير نفت بر عملكرد اقتصادي كشورهاي وابسته به عوايد حاصل از آن مؤثر خواهد بود. از اين‌رو مقاله پيش‌رو اثر رقابت سياسي و درآ‌مدهاي نفتي را بر رشد اقتصادي استان‌هاي ايران با استفاده از روش پانل ديتاي پويا در دوره 1379 تا 1398 مورد بررسي قرار مي‌دهد. نتايج نشان مي‌دهند اولاً رابطه غيرخطي بين رقابت سياسي و رشد اقتصادي به شكل U در تصريح‌هاي مختلف وجود دارد به ‌نحوي‌كه پس از سطح مطلوب رقابت سياسي، افزايش رقابت سياسي سياستمداران را وادار به تنظيم سياست‌هاي اقتصادي ارتقاءدهنده رشد مي‌كند. ثانياً اثر متقابل رقابت سياسي و درآمدهاي نفتي بر رشد اقتصادي منطقه‌اي مثبت است بنابراين افزايش رقابت سياسي اثر مخرب درآمدهاي نفتي بر رشد اقتصادي را تعديل خواهد كرد.