ارزيابي عوامل موثر بر نقدينگي با تمركز بر نسبت كفايت سرمايه شبكه بانكي و اثرات نامتقارن آن

‌ناسايي عوامل مؤثر بر نقدينگي حائز اهميت مي‌باشد. با توجه به اينكه يكي از كانال‌هاي افزايش نقدينگي، تسهيلات اعطايي شبكه بانكي است و با توجه به نقش مؤثر نسبت كفايت سرمايه در اعطاي تسهيلات، در پژوهش حاضر به بررسي تأثير نسبت كفايت سرمايه بر حجم نقدينگي و اثرات نامتقارن آن در دوره زماني 1398:4-1387:1 با استفاده از الگوي  خودرگرسيون باوقفه توزيعي غيرخطي پرداخته شده است. نتايج پژوهش نشان مي‌دهد كه افزايش نسبت كفايت سرمايه اثرات كاهنده بر حجم نقدينگي دارد و رعايت مقرارت ناظر بر نسبت كفايت سرمايه مي‌تواند يكي از ابزارهاي كليدي مهار رشد نقدينگي در اقتصاد ايران باشد. علاوه بر اين تأثير تغيير نسبت كفايت سرمايه بر نقدينگي نامتقارن است. بر اساس نتايج آزمون والد، افزايش نسبت كفايت سرمايه نسبت به كاهش آن اثرات قوي‌‌تري بر نقدينگي دارد. همچنين افزايش در ميزان مطالبات معوق و سررسيد گذشته شبكه بانكي از كانال كاهش توان اعتباري شبكه بانكي در هر دو دوره كوتاه‌‌مدت و بلندمدت منجر به كاهش نقدينگي در كشور مي‌شود. افزايش نرخ ارز نيز صرفاً با دو وقفه زماني و در كوتاه‌‌مدت منجر به افزايش نقدينگي در كشور شده است. همچنين جهت مهار رشد نقدينگي ضرورت دارد تأمين مالي افزايش مخارج دولت از محل افزايش درآمدهاي مالياتي صورت پذيرد نه استقراض از شبكه بانكي يا استفاده از درآمدهاي حق‌‌الضرب.