بررسي تاثير ادغام افقي بانكي بر اندازه رقابت در بازار متشكل پولي ايران (براساس رويكرد H پانزار-راس)

هدف اين پژوهش، بررسي ضريب رقابت در صنعت بانكداري ايران و ارزيابي تأثير ادغام افقي بانكي بر ساختار بازار بخش بانكي كشور است. در اين پژوهش اثر ادغام افقي بانكي بر اندازه رقابت در بازار متشكل پول با استفاده از داده‌هاي تاريخي در دوره 1397-1389 انجام شده است. به منظور بررسي اثر ادغام افقي بانكي بر اندازه رقابت از مدل پانزار-راس استفاده شده است و آماره H پانزار- راس ناشي از ادغام در سناريوي ورشكستگي، سناريوي قدرت بازاري بازار سپرده، سناريوي ريسك اعتباري و سناريوي ريسك عملياتي محاسبه شده است كه نتيجه حاصل از محاسبات نشان مي‌دهد كه مقدار آماره H پس از ادغام ناشي از سناريوي ورشكستگي برابر 1.31-، مقدار آماره H ادغام ناشي از سناريوي قدرت بازاري بازار سپرده برابر 1.48-، مقدار آماره H ادغام ناشي از سناريوي ريسك اعتباري برابر 1.88- و مقدار آماره H ادغام ناشي از سناريوي ريسك عملياتي برابر 1.15- به دست آمده است. همچنين مقدار آماره H برآورد شده قبل از ادغام،  1.05- است كه براساس ميزان كمي اين آماره، به آثار رقابتي سناريوهاي ادغام بانكي پرداخته شد. نتايج به دست آمده نشان مي‌دهد كه سناريوي ادغام مبتني بر ريسك عملياتي كمترين اثر منفي را بر اندازه رقابت داشته است و سناريوي ادغام مبتني بر ريسك اعتباري بيشترين اثر منفي را بر اندازه رقابت داشته است.