اثبات وجود امام زمان ( عليه السلام) در پرتو حديث «من مات» و پاسخ به شبهات

Proving the existence of Imam Zaman (A.S.) in the light of the hadith "Man Mat" and answering the doubts

حديث نبوي «مَن مات» با الفاظ و عبارات مختلف در منابع روايي و كلامي فريقين نقل شده و داراي تواتر معنوي است. مضمون حديث اين است كه اگر كسي بدون شناخت امام خود بميرد، به مرگ جاهلي مرده است. تعبير مرگ جاهلي حاكي از آن است كه عدم شناخت امام به منزله عدم شناخت پيامبر است، و لازمه اين مطلب آن است كه تمام شئوني كه پيامبر دارد براي امام نيز ثابت باشد؛ مگر شأن و مقامي خاص مانند نبوت كه دليل معتبر بر اختصاص آن وجود دارد. بنابراين، حديث مذكور بر اين دلالت دارد كه امام همانند پيامبر، معصوم و منصوب از طرف خدا است. مدلول ديگر حديث، اين است كه در هر زمان امامي وجود دارد كه بايد او را شناخت. امامي با اين ويژگي‌ها، پس از امام حسن عسكري(عليه السلام) جز بر حضرت مهدي(عليه السلام) كه شيعيان به امامت او اعتقاد دارند، منطبق نيست. بنابراين، حديث «مَن مات»، بر وجود و امامت حضرت ولي عصر(عليه السلام) دلالت مي‌كند.

The prophetic hadith "Man Mat" has been narrated with different words and expressions in the narrative and theological sources of Fariqin and has spiritual frequency. The content of the hadith is that if someone dies without knowing his imam, he has died the death of ignorance. The interpretation of Jahili death indicates that not knowing the Imam means not knowing the Prophet, and the requirement of this matter is that all the things that the Prophet has are also fixed for the Imam; Except for a special position such as prophethood, which has a valid reason for assigning it. Therefore, the mentioned hadith indicates that the imam, like the prophet, is infallible and appointed by God. Another meaning of the hadith is that there is an Imam at any time who should be recognized. After Imam Hasan Askari (a.s.), there is no Imam with these characteristics except for Hazrat Mahdi (a.s.), whose Imamate is believed by the Shiites. Therefore, the hadith "Man Mat" indicates the existence and imamate of the Hazrat Mahdi (a.s.).