مقايسه تأثير كمربند كمري لگني با كمربند لگني در فعاليت عضلات لگن در زنان باردار با درد كمر و لگن

اهداف در طول بارداري تغييرات فيزيكي و هورموني كه در بدن زنان باردار اتفاق مي‌افتد به ناراحتي‌هاي اسكلتي، عضلاني و درد كمر و لگن در طول دوره بارداري منجر مي‌شود. در صورت ايجاد آسيب در مكانيسم عضلات لگني مفصل ثبات كمتري داشته و بيشتر در معرض نيروهاي برشي قرار مي‌گيرد و به تغيير در الگوي فعاليت عضلات ناحيه كمري و لگن و افزايش فعاليت عضلاني به‌منظور جبران نيروهاي قدامي و گشتاورهاي خمشي ناشي از افزايش حجم شكم و ايجاد تطابق پاسچرال منجر مي‌شود. در مطالعات گذشته، فعاليت عضلات لگني در آزمون بالا آوردن فعال اندام تحتاني در زنان باردار بدون استفاده و با استفاده از كمربند لگني ارزيابي شدند. اين نوع كمربندها در سطح حلقه لگني بسته مي ‌شدند و ناحيه كمري را به‌طور كامل حمايت نمي ‌كردند. كمربند كمري‌لگني مي‌تواند تا زير زاويه تحتاني استخوان كتف گسترش يابد، ناحيه كمري را به‌طور كامل دربر گيرد و كمر و لگن را به‌طور هم‌زمان حمايت كند. در‌نتيجه در مقايسه با يك كمربند لگني، كل تنه به‌عنوان يك واحد عمل مي‌كند. بنابراين با‌توجه‌به اينكه تا به حال تأثير كمربند كمري‌لگني بر فعاليت عضلات لگن حين آزمون بالا آوردن فعال اندام تحتاني در زنان باردار با درد كمر و لگن در مطالعات ارزيابي نشده است، مطالعه حاضر با هدف مقايسه تأثير كمربند كمري‌لگني با كمربند لگني در فعاليت عضلات لگن در حين انجام آزمون بالا آوردن فعال اندام تحتاني در زنان باردار با درد كمر و لگن انجام شد. روش بررسي اين مطالعه، يك مطالعه كارآزمايي باليني بود كه در آن 48 زن باردار با درد كمر و لگن مرتبط با بارداري مراجعه‌كننده به درمانگاه تخصصي و فوق‌تخصصي كوثر شهر اراك با‌توجه‌به معيارهاي ورود و خروج مطالعه بررسي شدند. روش نمونه‌گيري به‌صورت نمونه‌گيري دردسترس بود. تمامي شركت‌كنندگان فرم رضايت‌نامه كتبي را تكميل كردند سپس به‌صورت تصادفي ساده به 3 گروه كمربند كمري‌لگني (14 نفر)، كمربند لگني (14 نفر) و كنترل (20 نفر) تقسيم شدند. ابتدا پرسش‌نامه جمعيت‌شناختي براي افراد شركت‌كننده تكميل شد و فعاليت عضلاني عضلات لگني با استفاده از الكترومايوگرافي سطحي در حين آزمون بالا آوردن فعال اندام تحتاني، در ابتداي مطالعه و 3 هفته پس از تجويز كمربندها ارزيابي شد. براي تحليل داده‌ها از تحليل كوواريانس در نرم‌افزار SPSS  نسخه 26 استفاده شد و سطح معني‌داري برابر 0/05 در نظر گرفته شد. يافته‌ها 3 هفته پس از مداخله، در حين انجام بالا آوردن فعال اندام تحتاني، فعاليت عضلات ركتوس فموريس راست، ركتوس فموريس چپ، بايسپس فموريس راست و بايسپس فموريس چپ در هر دو گروه استفاده‌كننده از كمربند كاهش يافت و در گروه كنترل افزايش يافت. فعاليت عضلات بايسپس فموريس راست و بايسپس فموريس چپ در گروه كمربند كمري‌لگني نسبت به گروه كمربند لگني كاهش معنادار يافت (0/001 نتيجه‌گيري 3 هفته پس از مداخله، فعاليت عضلات ركتوس فموريس و بايسپس فموريس در حين انجام آزمون بالا آوردن فعال اندام تحتاني در هر دو گروه استفاده‌كننده از كمربند لگني و كمري‌لگني كاهش يافت و در گروه كنترل افزايش يافت كه نشان‌دهنده تأثير هر دو كمربند لگني و كمري‌لگني در بهبود فعاليت عضلات لگني بود. با‌اين‌حال، به نظر مي‌رسد كمربند كمري‌لگني تأثير بيشتري در بهبود فعاليت عضلات بايسپس فموريس در مقايسه با كمربند لگني در حين آزمون بالا آوردن فعال اندام تحتاني داشته است.