تأثير تحريك الكتريكي فراجمجمه اي بر سوگيري توجه و عاطفه بزرگسالان مبتلا به اختلال افسردگي اساسي

هدف: افراد مبتلا به اختلال افسردگي اساسي نقايصي در شناخت گرم مانند سوگيري توجه نسبت به محرك‌هاي منفي نشان مي‌دهند. همچنين سطح پاييني از عاطفه مثبت و سطح بالايي از عاطفه منفي را تجربه مي‌كنند. هدف پژوهش حاضر بررسي تأثير تحريك الكتريكي فراجمجمه اي  قشر خلفي – جانبي و شكمي – مياني پيش پيشاني بر سوگيري هيجاني و عاطفه افراد مبتلا به اختلال افسردگي اساسي بود. روش: در اين پژوهش از طرح متقاطع يك سو كور استفاده شد. 23 بزرگسال مبتلا به اختلال افسردگي اساسي طي سه جلسه سه نوع متفاوت تحريك شامل: 1) تحريك قشرخلفي-جانبي و مهار قشر شكمي- مياني پيش پيشاني 2) مهار قشر خلفي – جانبي و تحريك قشر شكمي – مياني پيش پيشاني و 3) شبه تحريك دريافت كردند و عملكردشان به‌وسيله آزمون كامپيوتري دات پروب و پرسشنامه عاطفه مثبت و منفي (پاناس) ارزيابي شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه بين حالت‌هاي مختلف تحريك در سوگيري توجه در بيماران افسرده تفاوت معناداري وجود ندارد. در رابطه با وضعيت عاطفي زماني كه افراد در ناحيه قشرخلفي-جانبي پيش پيشاني تحريك آندي و در ناحيه قشر شكمي – مياني تحريك كاتدي مي‌شدند، تفاوت در سطح p 0/05 معنادار بود. نتيجه‌گيري: سوگيري توجهي نوعي از شناخت گرم است و اين شناخت در افسردگي تحت تاثير قرار مي‌گيرد. در اين پژوهش تحريك الكتريكي فراجمجمه اي در نواحي درگير اين شناخت در نمرات سوگيري توجه بيماران تغييري ايجاد نكرد. بااين‌حال، تحريك الكتريكي توانست وضعيت عاطفي افراد مبتلا به اختلال افسردگي را با كاهش شدت عاطفه منفي، بهبود ببخشد.