كشف مؤلفه‌هاي شناختي، عاطفي و رفتاري مرتبط با عملكرد ورزشي فردي و گروهي فوتباليست‌ها

هدف: افراد مبتلا به اختلال افسردگي اساسي نقايصي در شناخت گرم مانند سوگيري توجه نسبت به محرك هاي منفي نشان مي دهند. همچنين سطح پاييني از عاطفة مثبت و سطح بالايي از عاطفه منفي را تجربه مي كنند. هدف پژوهش حاضر بررسي تأثير تحريك الكتريكي فراجمجمه اي قشر خلفي– جانبي و شكمي– مياني پيش پيشاني بر سوگيري هيجاني و عاطفه افراد مبتلا به اختلال افسردگي اساسي بود. روش: در اين پژوهش از طرح متقاطع يك سو كور استفاده شد. 23 بزرگسال مبتلا به اختلال افسردگي اساسي طي سه جلسه سه نوع متفاوت تحريك شامل: 1 ( تحريك قشرخلفي- جانبي و مهار قشر شكمي- مياني پيش پيشاني 2 ( مهار قشر خلفي– جانبي و تحريك قشر شكمي– مياني پيش پيشاني و 3( شبه تحريك دريافت كردند و عملكردشان به وسيله آزمون كامپيوتري دات پروب و پرسشنامه عاطفه مثبت و منفي (پاناس) ارزيابي شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه بين حالت هاي مختلف تحريك در سوگيري توجه در بيماران افسرده تفاوت معناداري وجود ندارد. در رابطه با وضعيت عاطفي زماني كه افراد در ناحيه قشرخلفي- جانبي پيش پيشاني تحريك آندي و در ناحيه قشر شكمي– مياني تحريك كاتدي مي شدند، تفاوت در سطح p 0/05 معنادار بود. نتيجه گيري: سوگيري توجهي نوعي از شناخت گرم است و اين شناخت در افسردگي تحت تاثير قرار مي گيرد. در اين پژوهش تحريك الكتريكي فراجمجمه اي در نواحي درگير اين شناخت در نمرات سوگيري توجه بيماران تغييري ايجاد نكرد. بااينحال، تحريك الكتريكي توانست وضعيت عاطفي افراد مبتلا به اختلال افسردگي را با كاهش شدت عاطفه منفي، بهبود ببخشد.