ارسطو و اصل ماخ

از آنجا كه ارسطو امكان وجود فضايي مستقل از اجسام (فضاي مطلق) را نفي كرده است، بنابراين روشن است كه به عقيده وي، حركت نسبت به فضاي مطلق (حركت مطلق) امري غيرممكن است. اما آيا ارسطو توانسته است بدون استفاده از مفاهيم فضا و حركت مطلق، تبييني سازگار از حركت ارائه كند—آن چه كه در نظريه نسبيت عام نيز محقق نشده است؟ آيا تبيين ارائه شده از سوي وي براي حركت با اصل ماخ (نسبي بودن حركت) سازگار است؟ جهت پاسخ به اين پرسش‌ها ضرورت دارد تا نسبت نظريۀ ارسطو با اصل ماخ بررسي گردد. اين نوشتار نشان مي‌دهد كه تبيين ارسطو از «حركت»، اصل ماخ را ارضا نمي‌كند. به علاوه، روشن مي‌شود كه علي‌رغم تلاش ارسطو جهت حذف مفاهيم فضا و حركت مطلق از فيزيك، نظريه ايشان به طور كامل عاري از اين مفاهيم نيست. به عبارت ديگر، نشان داده مي‌شود كه نظرية ارسطو در تبيين حركت وضعي (چرخشي)، دچار ناسازگاريِ دروني است. پژوهش حاضر، داده‌ها را به صورت كتابخانه‌اي جمع‌آوري و به صورت توصيفي-تحليلي بررسي مي‌نمايد.