نقش ميانجي عملكرد روان‌شناختي مثبت در رابطه بين خلق و خو، جبران افراطي و سركوب‌گري عاطفي با تاب‌آوري در بيماران مبتلا به سرطان گوارش: يك مطالعه توصيفي

زمينه و هدف: بيماري سرطان از نظر روان‌شناختي كاهش قابل ملاحظه‌اي در كيفيت زندگي بيمار ايجاد مي‌كند. پژوهش حاضر با هدف تعيين نقش ميانجي عملكرد روان شناختي مثبت در رابطه بين خلق و خو، جبران افراطي و سركوب‌گري عاطفي با تاب‌آوري در بيماران مبتلا به سرطان گوارش انجام گرفت. مواد و روش‌ها: روش پژوهش توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري، تمامي بيماران مبتلا به سرطان گوارش در بيمارستان‌هاي شهيد رحيمي و شهداي عشاير شهر خرم‌آباد در سال 1400 بودند كه با روش نمونه‌گيري هدفمند، 148 نفر انتخاب شدند. داده‌ها با استفاده از پرسش‌نامه‌هاي سركوب‌گري عاطفي Weinberger، تاب‌آوري Conner-Davidson، سرشت و منش (Temperament and Character Inventory) و جبران افراطي Young و پرسش‌نامه عملكرد روان‌شناختي مثبت Rajaei و همكاران جمع‌آوري شد. تحليل داده‌ها با استفاده از روش تحليل مسير انجام شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد عملكرد روان شناختي مثبت در رابطه‌ بين خلق و خو و تاب‌آوري (0/621=β) و در رابطه بين جبران افراطي و تاب‌آوري (0/412=β)، نقش ميانجي دارد (0/001 P). هم چنين، خلق و خو (0/421=β)، جبران افراطي (0/365=β)، سركوب‌گري (0/647=β) و عملكرد روان شناختي مثبت (0/723=β) بر تاب‌آوري بيماران مبتلا به سرطان گوارش اثر مستقيم دارند (0/001 P). نتيجه گيري: يافته هاي مطالعه حاضر نشان داد كه عملكرد روان شناختي مثبت، تأثير خلق و خو بر تاب‌آوري بيماران مبتلا به سرطان را ميانجي‌گري مي‌كند. بنابراين، به نظر مي‌رسد، بيماران مبتلا به سرطان با عملكرد روان‌شناختي مثبت مي‌توانند تاب‌آوري خود را جهت مقابله با پيامدهاي منفي ناشي از سرطان افزايش دهند.