اثر عصاره متانولي گياه فلوس در جلوگيري از داسي‌شدن اريتروسيت‌ها

مقدمه: به دليل پاتوفيزيولوژي بيماري داسي ‌شدن (SCD)، تاكنون چندين استراتژي درماني بررسي شده‌ است. يكي از استراتژي‌ها عوامل ضد داسي ‌شدن است. اين مطالعه به منظور تعيين اثر‌ عصاره متانولي ميـوه گيـاه فلوس بر داسي ‌شدن سلول ‌هاي داسي‌ شكل، در شرايط آزمايشگاهي انجام گرديد. روش بررسي: در اين مطالعه آزمايشگاهي، 25 فرد مبتلا به خصيصه داسي ‌شدن (SCT) با رنج سني 3 تا 27 سال، و 5 فرد سالم (به‌عنوان كنترل) شركت داشتند. گياه فلوس توسط جناب آقاي دكتر محمد‌طه جلالي جهت انجام اين پروژه معرفي شد. عصاره متانولي ميوه گياه فلوس به شكل ماسيراسيون با استفاده از روش تقطير در خلاء (روتاري اواپراتور) به‌دست آمد. در اين مطالعه از 7 رقت عصاره استفاده شد. نمونه‌ها از نظر وجود سلول داسي ‌شكل قبل و بعد از تداخل عصاره، در شرايط هيپوكسي مورد بررسي قرار گرفت. آناليزها با نرم‌افزارversion 16  SPSS انجام شد. نتايج: در اين مطالعه 64% از افراد شركت كننده مرد و 36% زن بودند. ميزان داسي‌ شدن در رقت‌هاي 1: 50 ، 1: 100 و 1: 200 عصاره به ترتيب 24% ، 37/8‌% و 46/1‌% بود. براساس آزمون ويلكاكسون ميزان داسي‌ شدن در رقت‌هاي 1: 2 تا 1: 100، نسبت به شرايط قبل از تداخل، به‌طور معني ‌داري كاهش داشته است (P 0.05). نتيجه‌گيري: در مطالعه حاضر نشان داده شد كه عصاره متانولي گياه فلوس تا رقت 1: 100 مي تواند از داسي‌شدن اريتروسيت ها در شرايطin vitro جلوگيري كند. طبق مطالعات گذشته اين گياه مصارف مختلف درماني داشته و فاقد سميت است. بنابراين اين عصاره مي‌تواند به عنوان يك داروي درماني مفيد و مقرون به صرفه، در شرايط كلينيكي و in vivo، تحت مطالعات بيشتري قرار گيرد.