الگوي مقاومت آنتي‌بيوتيكي انتروكوكوس‌هاي جدا شده از عفونت‌هاي بيمارستاني در بيمارستان امام خميني اهواز

مقدمه: انتروكوكوس‌ها باكتري‌هاي فرصت‌طلبي هستند كه در صورت كلونيزاسيون مي‌توانند بيماري‌زا شوند. مقاومت به آنتي‌بيوتيك‌هاي رايج مورد استفاده توسط انتروكوكوس‌ها كه باعث عفونت‌هاي بيمارستاني مي‌شوند، نگران كننده است، كه نياز به استفاده خردمندانه، مسئولانه و مبتني بر شواهد از آنتي‌بيوتيك‌ها دارد. اين مطالعه با هدف بررسي الگوي مقاومت آنتي‌بيوتيكي انتروكوكوس‌هاي جدا شده از بيماران بستري در ﺑﻴﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻥ امام خميني اهواز انجام شد.روش بررسي: داده‌هاي اين مطالعه مقطعي توصيفي از مهر تا اسفند سال 1399 ﺩﺭ ﺑﺨﺶ ﻣﻴﮑﺮﻭﺏ ﺷﻨﺎﺳﻲ ﺑﻴﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻥ امام خميني جمع‌آوري شد. 90 نمونه از بيماران 1 تا 99 ساله مبتلا به عفونت بيمارستاني وارد مطالعه شدند. نمونه‌ها شامل كشت ادرار، سواب زخم، سواب واژينال، كشت خون، كاتتر، خلط، برونكواسپيرات، مايع مغزي-نخاعي و موارد ديگر (آبسه، درناژ، مايع كشت و مواد چركي) بود. حساسيت آنتي بيوتيكي ايزوله‌ها با استفاده از روش ديسك ديفيوژن آگار سنجيده شد. نتايج: انتروكوكوس‌ها از 53 نمونه ادرار، 10 نمونه خون، 1 نمونه مايع مغزي نخاعي، 1 نمونه آبسه، 2 نمونه قرنيه، 9 نمونه زخم و 14 نمونه ترشحات ديگر جمع‌آوري شدند. مقاومت سويه‌هاي انتروكوك در برابر سيپروفلوكساسين، آمپي‌سيلين، ايمي‌پنم و اسيد ناليديكسيك بترتيب 66/7%، 42/6%، 55/6% و 93/3% بود. بيشترين حساسيت ايزوله هاي انتروكوكوس در برابر آمپي‌سيلين (42/6%) مشاهده شد. 43/3% نمونه‌هاي به دست آمده از مردان و 56/7 %از زنان بود. نتيجه‌گيري: درصد قابل‌توجهي از سويه‌هاي انتروكوكوس نسبت به سيپروفلوكساسين، ايمي‌پنم، ناليدكسيك اسيد مقاوم هستند. به منظور جلوگيري از افزايش مقاومت نسبت به آنتي‌بيوتيك‌هاي رايج بايد از تجويز بدون نسخه و استفاده غير ضروري از آنتي‌بيوتيك‌هاي در دسترس اجتناب نمود.