رابطه اشتياق تحصيلي با رضايت تحصيلي دانشجويان دانشكده بهداشت دانشگاه علوم پزشكي گناباد

مقدمه: فارغ‌التحصيلان رشته‌هاي مختلف علوم بهداشتي از متخصصين اثرگذار بر ارتقاي سلامت جامعه هستند. از طرفي توجه به كيفيت يادگيري دانشجويان از طريق افزايش اشتياق تحصيلي يادگيرندگان، نقش مهمي در برنامه‌ريزي جهت ارتقا كيفي دانش و مهارت دانشجويان اين رشته‌ها دارد. بر اين اساس، پژوهش حاضر با هدف تعيين رابطه اشتياق تحصيلي با رضايت تحصيلي دانشجويان دانشكده بهداشت علوم پزشكي گناباد انجام شد. روش‌ها: پژوهش حاضر توصيفي مقطعي بود كه در سال 1401 انجام شد. جامعه آماري شامل دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي گناباد درسه رشته بهداشت عمومي، بهداشت حرفه‌اي و بهداشت محيط بودند. 165 دانشجو به روش نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌اي به مطالعه وارد شدند. براي جمع‌آوري داده‌ها از دو مقياس رضايت از تحصيل مطلق و همكاران واشتياق تحصيلي فردريكزو بلومنفيلد استفاده شد، داده‌ها با استفاده از آزمون ضريب همبستگي پيرسون، آزمون تجزيه و تحليل واريانس يك‌طرفه و آزمون تعقيبي توكي از طريق نرم‌افزار SPSS تحليل شد. يافته‌ها: يافته‌هاي پژو هش نشان داد كه ميانگين نمره رضايت تحصيلي دانشجويان رشته بهداشت محيط 9/44±348/31، بهداشت حرفه‌اي 7/80±53/88 و بهداشت عمومي 11/98±52 بوده ‌است. بين متغيرهاي اشتياق تحصيلي (عاطفي و شناختي) و رضايت تحصيلي ارتباط معناداري وجود دارد (0/10 P-Value) همچنين بين ميزان رضايت تحصيلي دانشجويان با توجه به رشته تحصيلي تفاوت معناداري وجود دارد. نتيجه‌گيري: اين مطالعه نشان داد كه اشتياق تحصيلي پيشبيني‌‌كننده معنادار رضايت تحصيلي است بنابراين پيشنهاد ‌مي‌شود دوره‌ها و كارگاه‌هاي آموزشي، انگيزشي و نيز جلسات تبيين حرفه و پتانسيل‌هاي تخصصي ادامه تحصيل جهت تقويت رضايت از تحصيل و اشتياق تحصيلي دانشجويان دانشكده بهداشت برنامه‌ريزي گردد.