تحليل شيوه‌هاي اجرا شده ارزشيابي تحصيلي در آموزش الكترونيكي و تأثير آن بر خودكارآمدي تحصيلي

مقدمه: هدف پژوهش حاضر تحليل كيفي شيوه‌هاي اجرا شده ارزشيابي تحصيلي به عنوان يكي از ابعاد چالش برانگيز آموزش الكترونيكي و بررسي تاثير آن بر خودكارآمدي تحصيلي دانش‌آموزان بوده است. روش‌ها: پژوهش حاضر از منظر ماهيت آميخته با رويكرد كيفي- كمي  است. جامعه‌ي مورد مطالعه در بخش كيفي، معلمان دوره دوم ابتدايي استان چهار محال بختياري بوده‌اند كه از بين آن‌ها با روش نمونه‌گيري هدفمند و با رعايت اصل اشباع نظري 15 نفر گزينش و مورد مصاحبه قرار گرفتند. در بخش كمي، از بين دانش‌آموزان دوره دوم ابتدايي شهرستان سورشجان، طبق فرمول كوكران تعداد 210 نفر با روش نمونه‌گيري خوشه‌اي به عنوان نمونه گزينش شده و به پرسشنامه تصحيح شده شرر پاسخ دادند. روش تحليل در بخش كيفي تحليل مضامين با فرايند گام به گام و در بخش كمي روش تحليل واريانس و آزمون بونفروني با كمك نرم‌افزار SPSS بود.  يافته‌ها: يافته‌هاي پژوهش نشانگر يك نگاه هشت ‌مؤلفه‌اي در بعد تفاوت شيوه‌هاي ارزشيابي الكترونيكي با حضوري در بين معلمان بوده و شيوه‌هاي اجرا شده در دو گروه فرآيند مدار شامل ارزشيابي براساس مشاركت، پروژه‌اي و كارپوشه الكترونيكي و نتيجه‌مدار شامل آزمون‌هاي عيني و ذهني و خود ارزشيابي، قابل تقسيم بودند. بالاترين ميانگين خودكارآمدي تحصيلي در روش ارزشيابي براساس مشاركت و پايين‌ترين ميانگين در شيوه ارزشيابي عيني بدست آمد. نتيجه‌گيري: بكارگيري چند روش ارزشيابي به طور همزمان و استفاده از روش‌هاي فرايند مدار بهترين راهكار به منظور افزايش خودكارآمدي تحصيلي مي‌باشد.