اثر پايه بر غلظت عناصر غذايي برگ و عملكرد دو رقم پسته (.Pistacia vera L) اكبري و برگ سياه

انتخاب پايه مناسب و رقم پربازده از اصول اوليه احداث باغ پسته است. هدف از اين پژوهش بررسي اثر پايه هاي متعلق  به گونه Pistacia vera L. بر غلظت عناصر غذايي در برگ و عملكرد دو رقم پسته بود. اين پژوهش با استفاده از شش پايه پسته اكبري، بادامي سفيد فيض آباد، بادامي زرند، برگ سياه، كله قوچي و سرخس و دو رقم اكبري و برگ سياه به صورت طرح كرت هاي خرد شده در قالب بلوك هاي كامل تصادفي با سه تكرار و به مدت دو سال (1399 و 1400) در ايستگاه تحقيقات پسته خراسان رضوي اجرا شد. نتايج نشان داد كه نوع پايه بر غلظت عناصر غذايي نيتروژن، كلسيم، منيزيم، آهن، روي، مس و بور در برگ در سطح احتمال يك درصد معني دار بود. پايه سرخس، موجب بيشترين غلظت مس و كم ترين غلظت بور در برگ شد. همچنين پايه هاي اكبري و سرخس با 0/063و 0/069كم ترين و پايه بادامي سفيد فيض آباد با 0/126بيشترين نسبت سديم به پتاسيم برگ را داشتند. تركيب پيوندي پايه برگ سياه و رقم اكبري، داراي بيشترين غلظت بور در برگ (337/8ميلي گرم در كيلوگرم)، و رقم اكبري روي پايه سرخس، كمترين غلظت بور در برگ (221/2ميلي گرم در كيلوگرم) بود. پايه سرخس و برگ سياه با 9/58و 3/33 كيلوگرم در درخت به ترتيب بيشترين و كمترين تأثير بر عملكرد پسته تر را داشتند. همچنين رقم اكبري روي پايه سرخس بيشترين تعداد جوانه گل در شاخه انتهايي را داشت و با 11/92 كيلوگرم دردرخت بيشترين عملكرد پسته تر را دارا بود. در مجموع رقم اكبري روي پايه سرخس داراي بيشترين كارايي تركيب پايه- پيوندك بود.